________________
(૧૭૮) સાધનોમાં પુસ્તક પણ સમય. માટે પુસ્તક-પથીઓ એ પણ સાધન. પણ તે આત્માના જ્ઞાનગુણને ખીલવનાર હોય તે આ ત્યાગ કરવા ગ્ય ને આ ગ્રહણ કરવા ગ્ય છે, આ આચરવા ગ્ય છે, આ કાર્ય થાય જ નહિ. આ વિવેક કરાવે તે જ જ્ઞાન. બાકી બધું મિથ્યાજ્ઞાન. આત્માને ડુબાવનારૂં જ્ઞાન.
શ્રી જૈનશાસનમાં જ્ઞાનગ્રંથ વિપુલ પ્રમાણમાં છે. ૪૫ આગમે તે છે જ. હસ્તલિખિત અને છાપેલા. સુવર્ણ શાહીથી, રીપ્ય શાહીથી લખેલા પણ છે જ. નિયુક્તિ ગ્રંથ પણ તેવી જ રીતે આલેખાએલ મળે છે. ભાગ્યે તે લાખ લૅક પ્રમાણે ઉપલબ્ધ છે. ચૂર્ણિએ પણ મોજુદ છે. ટીકા ગ્રંથ-આગમના ભાવેને સ્પષ્ટ કરતા પારાવાર છે.
તદુપરાંત વ્યાકરણ-છંદ-કાવ્ય-ચપુ-ગદ્ય-પદ્ય-પ્રાચીન ન્યાય-નવ્ય ન્યાયનું સાહિત્ય વિશદ-વિશાળ-લાઓ લેક પ્રમાણ વિદ્વાનોના માથા ડેલાવે તેવું સુરમ્ય છે. જૈનાચાર્યોએ હરકોઈ વિષયમાં વિદ્વત્તાભર્યા મહાન ગ્રંથ લખ્યા છે. દાર્શનિક ક્ષેત્રે પણ છએ દર્શનની વિશાળ સમીક્ષા કરી છે. તિષ-મંત્ર-તંત્રમાં પણ બાકી રાખી નથી. વિજ્ઞાન ખગોળ આકાશી પદાર્થોને પુરવઠે પણ પૂરત છે.
પણ આ બધામાં ધ્યેય માત્ર વસ્તુ જ્ઞાન મેળવી આત્માને સંસારમેહથી પર બનાવવાનો. મુક્તિમાર્ગની મુસાફર બનાવવાનો. અજન્મા–અનંત શાંતિનો ભેકતા બનાવવાને.
શ્રી જ્ઞાનપંચમી પર્વ. મહાપર્વ છે જ્ઞાનની આરાધનાનું. કા. સુદ પ. દ્રવ્યથી ભક્તિ કરે. અષ્ટપ્રકારી આદિ પૂજા ભણાવીને. રૂપીઆ
