Jain Dharmnu Vigyan

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Gajpal S Kapadia and Arvind M Parekh

Page 233

(૨૨) સૌ પહેચે સાધર્મિક શ્રીમંતને ત્યાં. અલકમલકની વાતે કરતા કરતા નિશ્ચિત બનાવી દે. લાખ બે લાખ આપી કીર્તિ ઉજજવળ રાખે. બજાર ટકી જાય. કઈ જાણે નહિ. અલ્પકાળમાં પગભર થઈ જાય. પહેલે જ તબકકે નાણું ભરપાઈ કરવા દેડી જાય. પેલા ના પણ પાડે. શી ઉતાવળ છે? પણ આ તે ખાનદાન, આપીને જ ઝંપે. ઉપકાર ભૂલે નહિ, ધમપરની શ્રદ્ધા કેઈગણી વધી જાય, અનેકનો આશ્રયદાતા અને ભક્તિકારક બની જાય, તન-મન-ધન જિનના ચરણે સમર્પિત થાય. સાધર્મિક ભાવ તે આનું નામ. મારા ભગવાનને ભક્ત અને ચિંતામાં ? સત્યને–પરમસત્યને ઉપાસક અને ઉપાધિમાં ? છતી શક્તિએ ઘડીભર જોવાય નહિ, સહન થાય નહિં.
વાસલ્યમૂર્તિ વિરના સંતાન આવા સેહામણા હોય કઈ ધર્મની ભાવનાથી ખસતે હોય, ધર્મકરણીમાં ઢીલો પડેતે હેય, કેઈ પ્રમાદી બનતે હાય, સર્વને પ્રેરણા કરે. દષ્ટાંત દ્વારા સતેજ કરે, જરૂર પડે કડક બની બે બોલ કપરા પણ સંભળાવે, પણ સાન ઠેકાણે લાવે. ધર્મપ્રેમનું આ લક્ષણ છે. લાખેણે મારે સાધર્મિક. સાધમિક સમ સગપણ ન કિસ્યું !' - સવાસમાની ટુંક એનું જીવતું જાગતું પ્રતિક છે. - સાધર્મિક શ્રાવિકા સધવા યા વિધવા.
જૈનશાસનની સમતુલા અજબ-ગજબની છે. મર્યાદાબદ્ધ સમરણ સર્વતોમુખી પ્રશંસા માંગી લે છે. પુરુષ યા સ્ત્રી, રંક યા રાજા, તિર્યંચ યા મનુષ્ય સર્વની કક્ષા પ્રમાણેનું એકછેરણ અનમેદનીય. કુદરતી અંતરે અને એના રક્ષાત્મક