________________
(૨૦૭) વાના પ્રવચન પ્રસંગો ચાજીને. સ`પૂર્ણ શ્રદ્ધાવાન શાસ્ત્રાજ્ઞાને પૂરા વફાદાર-અને ધર્મના રહસ્યાને ગુરુગણથી પામેલા સુશ્રાવકોના વાર્તાલાપ ગેાડવીને પ્રભુભક્તિ-શ્રુતભક્તિના શાસ્ત્રાનુસારી આયેાજના ઉભા કરીને. સાધર્મિક વાત્સલ્યે આદિ પ્રસંગે ભકિતગીતા યા રાસાદિદ્વારા.
આ અને આવા અનેક પ્રસ ંગેામાં પધારેલ સામિ કેાની તેવા પ્રકારની સુંદર વસ્તુએથી ભકિત એ પણ પ્રભાવના. મેવા-મીઠાઈ–શ્રીફળ આદિ પ્રણામ કરીને ભાવથી આપે. લેનાર પણ ભાવપૂર્વક પ્રણામ કરીને લે. છતા પણ આવ્યા હાય. તેમને પણ સદ્ભાવથી અપાય. જોનારને પણ અનુમાદના કરવાનું મન થાય. જરાય અવાજ નહિ. સૌના મુખારવિંદ હસતા.
જે જે પ્રસ ંગેામાં કાંઈક ક્ષતિએ આવી હેાય તે દૂર કરવી જ જોઇએ. પણ મૂળ તારક માર્ગ કેમજ મધ થાય ? મલમપટ્ટાથી આંગળી ન જ મટી. તે આંગળીનુ ઓપરેશન થાય. પણ કાંઈ હાથ ન કપાય. ધર્મની કાઈપણ ક્રિયામાં શિથિલતા પ્રવેશી હાય તે દૂર કરવી જ પડે. પણ ક્રિયા ન જ ઉડાવાય. હરકેાઇ ધમ પ્રભાવક વસ્તુ પ્રભાવનામાં સમાઇ જાય છે.
શ્રી સંઘપૂજા.
આ એક મહત્ત્વનું કાય છે. ત્રિભુવનપતિ દેવાધિદેવની સેવામાં સજ્જ, ધમાં અતુલ શ્રધ્ધા ધરાવનાર. પ્રભુઆજ્ઞા એજ સાચી આજ્ઞા એમ માનનાર. શાસ્ર-સિધ્ધાંતને પૂર્ણ વફાદાર. આવા આવા આત્માઓના સમૂહ શ્રી સંઘ. ખારવ્રતધારી પણ હાય-શુદ્ધ સમ્યક્ત્વથી શાલતા હાય. માર્ગો
