________________
૨૦૧)
એક અનેાખા પ્રકાર.
સામિક તે સાધિક. ભવપથમાં જેને મળે તે પાક્કોપુણ્યવાન. બારવ્રતધારી પણ હાય. સમ્યકત્વધર પણ હાય. પણ ભગવંતના સાચા ભક્ત. સત્યને સાથી. હાથી હજી ઉન્માદે ચઢે પણ સાધર્મિક સમતાના સાગર. મમતાને મારવા મથે. ક્રોધને કાઢવા તલપાપડ. કદિયે આવી જાય તા જીરવી જાણે, ક્ષમાપના માંગતા વાર નહિં, હૈયાના ચાખા. ભલે વચ્ચે એછે ઉજ્જવળ હાય.
દાન-શાન અને ભાનથી ભચે જિનગુણગાનમાં ગુસ્તાન. વેપાર કરે. નાકરી કરે. પણ ધ્યાન સદા જિનદેવનુ ધરે. ઘરે હાય, પેઢીમાં હાય, બાળક ખાળે રમતા હેાય, પણ આત્મા મુક્તિમાં રમે. મન ભાવનાથી ભર્યું. ખાળકમાં પણ અરિહંતના વાસ કરે.
કદયનું શું કહેવાય ? સ્થિતિ ઘડીમાં પલ્ટાય. કુટુંમપાષણના પ્રશ્ન પણ ઉઠે. પણ હૈયું ન ખગડે. પુણ્ય-પાપના આળાજ વિચારાતા હાય. ત્યાંના આઢ્ય સાધર્મિક ઘેર આવે. તેના સત્કાર થાય. એકાંતમાં બેસે. ઘણા દૃમાણુથી પૂછ્યા પછી સાચી પરિસ્થિતિ જાણવા મળે. કેાઈ પ્રકારની ચિંતા ન રહેવા દે. આ પણ છે. સાધર્મિકવાત્સલ્ય.
સાધમિક શ્રીમંત છે. લાખાના વેપાર છે. વેપારમાં અચાનક એક્દમ એટ આવી. ખેાટ પણ માટી આવી. નાકના આબરૂના પ્રશ્ન છે. એના કરતા પણ વધારે ચિંતા અજ્ઞાનજન ધર્મનિદા કરે તેની છે, પણ થાય શું? ત્યાં તે બેચાર ભગવતના ભક્તો એકઠા થયા જ હાય. વિચારવિનિમય થઈ ગયા હાય. શ્રીમંત સાધમિકને આબરૂભેર ઉભા રાખવાના.
