________________
(૧૮૪). પ્રસંગમાં પચ્ચક્ખાણને ભંગ થતું નથી. લાગેલ અતિચારની ગુરુ આજ્ઞા પ્રમાણે તપ-સ્વાધ્યાયાદિથી શુદ્ધિ અવશ્ય કરવી જોઈએ.
બીજા આગા બેસણા–એકાસણા–ઉપવાસાદિકના છે. ગૃહસ્થ આવતા-સ્થળાંતર વિ. પગ ઉંચો નીચો કરવો પડે. ગુરુ આવે ને ભાવ ઉભું થઈ જાય. કોઈ કારણ વિષે તે ગેચરી વધી પડી અને વાપરવા પડે. પહેલો અને છેલ્લે આગાર ખાસ કરીને સાધુ-સાધ્વી માટે છે.
આયંબિલના આગારે લેપિત આહાર આવી જાય, ગૃહસ્થ સંસ્કૃષ્ટ ઉસ્લિપ્ત વિવેક–પડુચ્ચમૃક્ષિત–પારિદ્રાવણિયા.
પાણીના પિત-અલેખિત-અછબહુલે પતિ-કણીયાયુકત. અલ્પકણીયા યુકત, પાણહાર-પચ્ચખાણ સાંજે લેવાય છે. માત્ર પાણીને આહાર છુટે હવે તે બંધ થાય. વધુ સાંજનાં ચાવિહારમાં ચારે આહારને ત્યાગ થાય છે. તિવિહારમાં ત્રણ આહાર બંધ. પાશું જરૂર પડે વાપરવું મેકળું રાખે છે. તે પાણી પણ રાતના બાર વાગ્યા પહેલા બંધ કરવાની પ્રણાલિકા છે. બીજા-મુઠસી-વેસી વિ. સુંદર પચ્ચક્ખાણે પણ છે. ખાઈ પી લીધું પછી નિયમ કે મુઠીવાળી નવકાર ન ગણું ત્યાં સુધી બધું બંધ. વેઢસીમાં વીંટી એક આંગળીથી બીજી આંગળીઓ ફેરવવાની–સમયમર્યાદા છે. કોઈપણ રીતે જીવ–આત્મા ત્યાગ-તપના પંથે વળે. અનાદિકાળની આહાર સંજ્ઞા-સર્વ દુઃખનું મૂળ, ઓછી થાય. આ છે પેજના પચ્ચકૂખાણમાં મહર્ષિએની.
કર્મબંધના હેતુ. પચ્ચકખાણ આશ્રવને-કર્મબંધનને ટાળે છે, કર્મબંધનના મુખ્ય ચાર હેતુએ છે, મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, કષાય, યોગ
