Jain Dharmnu Vigyan

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Gajpal S Kapadia and Arvind M Parekh

Page 220

(૧૮૯) ઉદય-ઉદીરણ. ઉદીરણ એટલે પછીથી આવનાર ઉદયને તત્કાકાલીન ઉદયમાં લાવ. એક કમનું બીજરૂપે સંક્રમણ. પાપનું પુણ્યમાં કે પુણ્યનું પાપમાં. વિ. વિ. અદ્દભુત રાસાયણિક આત્મપ્રય બતાવનાર ખરેખર તીર્થકર દેવે જ છે.
સ્વતઃ ખૂબ ખૂબ સહન કરી. ઘોરાતિઘેર દુઃખ સહી, સમતારસમાં ઝીલતા રહી, પ્રશમના પવને કષાયેને ફંગેની દેનાર તીર્થકરના આત્માઓ છે. દેશનાશક્તિ અજોડ અને અનુપમ હોય જ. પરમપકારિતા-નિઃસ્વાર્થતાની પણ હોય. એકાંત કલ્યાણુકર માર્ગના પ્રણેતા. મામકા–પારકાનું નામ નિશાન નહિ. વિશ્વવિજેતા સર્વજીવત્રાતા, ત્યાગ ઉત્કટ, વિરાગ સીમા વિનાને. સમવસરણ અદ્ધિ બીજે ક્યાંય નહિ. રત્નખચિત સિંહાસન બેસે નાથ, દેશના દીએ પૂર્ણ વિરાગ, કનકકમલે પગ ઠાય, આસક્તિનું નામ “૬૪ ઇદ્ર સેવા કરે, રાગ નામ નાથ ના ધરે.” મુક્તિ વધુ આય ખડી ઘરે.
આવા અરિહંતના મુખ્યતયા ૧૨ ગુણ સર્વજગદષ્ટ.
દેવકૃતભક્તિસુભિમાંથી પ્રગટતા પ્રાતિહાર્યો-૮ સર્વજન આકર્ષક-ગુણે યા વિશેષતાઓ.
૧ અશોકવૃક્ષ-અરિહંતના શરીર પ્રમાણથી બાર ગણું ઉંચાઈનું વૃક્ષ સમવસરણમાં.
૨ સુરપુષ્પવૃષ્ટિ-સમવસરણ અને તેની આજુબાજુ પંચવર્ણ સુગધી પુષ્પોની જમાવટ.
૩ દિવ્યધ્વનિ-વીણા-વાંસળી આદિ દ્વારા નાથની માલકેષ રાગની દેશનામાં પૂરતા.
૪ ચામર–ભગવંતને બંને બાજુ ચામર વિંઝાય. ૫ આસન-રત્નજડિત સિંહાસન નાથને બેવવા માટે.