________________
- (૧૫૯) ધર્મમાં તે આવાને જાણ બુઝીને-સમજપૂર્વક સ્થાન અપાય જ નહિ ને ? એક વાત છે. એને માર્ગસ્થ બનાવવાની બુધિએ ઔચિત્ય જરૂર સચવાય. ઠેઠ આગળ બેસાડાય એમાં ઉહાપોહ અને ટીકા અદેખાઈ કરનાર માગ ભૂલેલા પુણ્યપાપના ખેલને સમજ્યા નથી. છીછરા હૈયાના છે.
શું ધમ ઝગડા કરાવે છે ? ધર્મ અને ઝગડો એ વાત જ બેટી. પાયે જ છે. ધર્મ એ ધર્મ છે. પ્રશમ એને પામે છે. પ્રશમ એનું શીખર છે. ધર્મ એ પ્રકૃતિનું સૌંદર્ય છે. મુક્તિ સૌંદર્યની ટચ છે. આમાં ઝગડો પેસેજ ક્યાંથી ? અજ્ઞાનથી ઉંધું દેખાય. મેહથી સત્ય અસત્ય દેખાય. એમ મેહથી જમાનાના ગાઢ અંધકારમાં ધર્મમાં ઝગડો દેખાય. બાકી સિધ્ધાંતરક્ષાનેસત્યની આલબેલને ઝગડે કહેનારને મુબારક. એ પામર પ્રાણીની દયાજ ખાવી રહી. કારણ કે ભાવદયા તે શાસનના પ્રત્યેનીક માટે પણ ધર્માત્માઓમાં જીવતી જ હોય છે. જીવતી જ રહેવી જોઈએ. આ છે જૈનશાસન. વીતરાગ પરમાત્માનું આહંતુ શાસન-વિશ્વ કલ્યાણકર મહાસામ્રાજ્ય.
બાકી એક વાત સ્પષ્ટ જણાવી દેવી જોઈએ. સિધ્ધાંતરક્ષામાં પણ દીલની સચ્ચાઈ. કટુ વાણી વાપરશે નહિ. અઢિયા ઉંઠા ભણાવશે નહિ. કહેતી પણ આંકની ગડિયા પાડવી પડી આ છે સંસાર! સમજવા આવનારને પિતાની માન્યતા સ્પષ્ટપણે-શાસ્ત્રની પંક્તિઓ દ્વારા જ સમજાવશે. પંક્તિઓને અથ સરળ અને શુધ્ધ બતાવીને. આમાં ક્યાં ઝગડો કે કલહ ! ક્યાં મારામારી કે ગાળાગાળી !
પણ સંસાર વિચિત્ર છે. જેવું હૈયે તેવું હોઠે. જેવું કેઠે તેવું બ્રહ્માંડે. સ્વાર્થ શયતાન છે. અવળચંડાઈ જ કરાવે.
