________________
૧૩) બધી સુખપ્રદ વાતો ભારતની ભવ્ય પ્રજાને ? સિવાય ગણ્યાગાંઠ્યા નિસ્પૃહ મહાત્માઓ !
પૈસા પાછળની પાગલતા. સંસાર વ્યવહાર ચલાવવામાં પૈસાની જરૂર તે પડે ? પણ તે મળે તે ભાગ્યાનુસાર જ ને ? કોઈને ઓછી કોઈને વધુ મહેનતથી. કેઈને વગર મહેનતે અને જરાય ચિંતા વિના પણ. ચાંદીને ચમએ દૂધ પીતે, ચાંદીને ઘુઘરે રમત મેટો થાય. પુર્વે આપી અનર્ગળ સંપત્તિનો સ્વામી બની જાય. સુશીલ હોય સન્માગે ખર્ચે. દુઃશીલ હોય દુઃખના ડુંગર પિતા માટે ખડા કરે. તે લક્ષ્મી દ્વારા જ અનેક - અનાચારે અને પાપપ્રવૃત્તિ પાછળ પાગલ બનીને.
પૈસા ખાતર જાત ભૂલનારા પણ છે જ. કુલની કઈ કિંમત નહિ. આબરૂ વટાવી ખાવામાં હોંશીયારી માને. ભય કર પાપ કરવામાં જરાએ અરેરાટી નહિ. પહેલાના કાળમાં પણ આવા હતા પણ.........પણ આજે તો તે વર્ગો વધી ગયો. અને તે વર્ગની પાછળ તાકાત અને પુણ્ય ઓછા વાળ પણ પાગલ બનવા લાગે. પુણ્ય યારી આપે નહિ. ખોટા ઉધામા છૂટે નહિ. કાર્યસિદ્ધિ થાય નહિ. પાપ પલે પડે જ પડે. રાતદિવસ ચિંતા કોરી ખાય. શરીર ઘસારે પડે. મન નબળું બને. વિચારોનું ઘમસાણ મચે. ધાદિ સ્વાર થઈ જાય. આરોગ્ય કથળી જાય. ટી. બી. અસ્થમા લકે હાર્ટને રેગે હાજર થાય. ધર્મરૂપ ઔષધ છે નહિ કે જેથી શાંતિ મળે. વૈદ્યકીય-ડોકટરી ઉપચાર કરવા પૈસો નથી. હોય તે પણ કારગત નીવડતા નથી. અપમૃત્યુ એને અંજામ. આ છે નરી પૈસા પાછળની પાગલતા, આજની સુધારેલી દુનિચાની. એને પાશ–ચેપ લાગે છે ભારતવર્ષન આર્યપ્રજાને
