________________
સાવ વામણું લાગશે. એકમાં આત્મરક્ષણની-લોકકલ્યાણની ભાવના છે. બીજામાં સંહારની બધી સંભાવના અને સામગ્રી પી છે.
શ્રી સંઘ અને કર્તવ્યદિશા. આ બધી જ્ઞાનટિ ભવિષ્યના વારસામાં જળવાઈ રહેવી જોઈએને? એ જોવાની ફરજ શ્રી સંઘની છે. શ્રી સંઘ એટલે સાધુ–સાવી-શ્રાવક-શ્રાવિકા. બે ઉપાસ્ય. શ્રી સંઘ શમણ પ્રધાન છે. પૂ. સુવિહિત શાસન સમર્પિત આચાર્ય દે એ કેન્દ્રસ્થાને છે. શાસ્ત્રજ્ઞા મુજબ ઉપદેશ, પ્રેરણા, પ્રભાવના, પ્રચાર કરે છે. શ્રી સંઘ સર્વ વાતમાં સલાહ લે. અને તે પ્રમાણે વર્તે. આ છે શ્રી સંઘની બંધારણીય પ્રણલિકા. સાવી સંસ્થા પણ એક સૌમ્ય બળ છે. તપ-ત્યાગ, સ્વાધ્યાયનું એ પણ પ્રતિક છે. માતૃસંસ્કારનું કેન્દ્ર છે. શ્રાવિકાઓનું ઉદ્ભવ સ્થાન છે. ભવિષ્યમાં માતૃસ્થાન લેનરન પણ જૈન સંસ્કાર ત્યાં ઘડાય છે. મૃદુતા વાણીમાં, સરળતા હૈયામાં, વિવેક વર્તનમાં. આ બધા ગુણે ત્યાં ખેલે છે. જીવવિચાર, નવતત્વ આદિ પ્રકરણ ગ્રંથની જીવતી-જાગતી અધ્યયન શાળા એ છે, સંસ્કાર-સુરભિને પુષ્પબગીચે જ કહોને ?
શ્રાવક એટલે સાધવાચાર પાલનમાં સહાયક. શાસનના કાર્યોમાં અડીખમ ઉભે રહેનાર. સાધુના માતા-પિતા કહેવાય શ્રાવિક-શ્રાવિકા. પણ કયારે? ભક્તિભર હૈયામાં બહુ માન ઝળહળતું હોય ત્યારે. શ્રાવક-શ્રાવિકાને સદા ચિંતા, સાધુ સાવી જરાએ સદાય નહિ તેની. એમના ભાવપ્રાણનું
