Jain Dharmno Maulik Itihas Part 01 Tirthankar Khand

Author(s): Hastimal Maharaj
Publisher: Samyag Gyan Pracharak Mandal

Page 188

એમની પાછળ-પાછળ ચાલવા લાગતી. પણ વસુદેવને સંભવતઃ પોતાના આ માદક સૌંદર્યમય યૌવનનો આભાસ સુધ્ધાં ન હતો. એક દિવસ તેઓ ઉપવનોમાંથી હવાફેર કરીને પરત ફર્યા જ હતા કે સમુદ્રવિજયે ઘણા સ્નેહથી કહ્યું કે - ભાઈ ! તું આ રીતે બહાર ફરીશ નહિ, તારું સુકુમાર કોમળ શરીર ધૂળવાળું થઈ કરમાઈ રહ્યું છે. રાજભવનમાં જ રહીને અન્ય કોઈક કળાઓ અથવા વિદ્યાઓનો અભ્યાસ કરી શકે છે.” વસુદેવે એમના મોટા ભાઈની વાત માની લીધી અને રાજભવનમાં જ પોતાનો સમય વ્યતીત કરવા લાગ્યા.
એક દિવસ સમુદ્રવિજય માટે લેપ તૈયાર કરતી એક કુબ્બા દાસીને વસુદેવે પૂછ્યું : “શું આ ઉબટન મારા માટે નથી?”
દાસીએ કહ્યું : “તમે અપરાધ કર્યો છે માટે મહારાજ તમને ઉત્તમ વસ્ત્રાભૂષણ, વિલેપન વગેરે નથી આપતાં.”
જ્યારે વસુદેવે દાસી વડે ના પડાતા પણ જબરજસ્તીથી ઉબટન લઈ લીધું તો દાસીએ છણકો કરતા કહ્યું : “આ રીતનાં આચરણોના લીધે જ તો તમને રાજમહેલમાં રોકી રાખવામાં આવ્યા છે, છતાં પણ અવિનયથી બાજ નથી આવતા.”
વસુદેવે સાવધાન થઈ પ્રેમપૂર્વક સંભાષણ વડે એને પ્રસન્ન કરી તો દાસીએ કહ્યું : “ખરેખર તો કેટલાક લોકોએ મહારાજ સમુદ્રવિજયને જણાવ્યું છે કે - “કુમાર વસુદેવ જ્યારે રાજમાર્ગ પર આવ-જા કરે છે, તો સ્ત્રીઓ એમનું બધું કામકાજ છોડી એમની પાછળ પડી જાય છે અને મુગ્ધ થઈ એમને જોયા કરે છે. કેટલીક નવયુવતીઓ તો બધું જ ભૂલીવિસરીને કુમારના આગમનની વાટ જોતી રહે છે. બધા ઉપર વસુદેવનો જાણે ઉન્માદ છવાયેલો રહે છે. તમારા મોટા ભાઈએ લોકોની આ વાત સાંભળીને તમારા માટે આ ગોઠવણ કરી છે.” દાસીના મોઢેથી આ વાત સાંભળી વસુદેવ ચિંતામાં પડ્યા અને વિચાર્યું કે - “આ સ્થિતિમાં અહીંથી ચુપચાપ નીકળી જવું જ શ્રેયસ્કર થશે અને સાંજના સમયે વલ્લભ નામના એક સેવકને સાથે લઈ રાજભવનમાંથી બહાર જતા રહ્યા.
જતી વખતે રસ્તામાં એક સ્મશાન આવ્યું, ત્યાં એક મડદું જોયું. કુમારે એમના સેવક પાસે થોડાંક લાકડાંઓ લાવી ચિતા તૈયાર કરવા માટે કહ્યું. જ્યારે ચિતા તૈયાર થઈ ગઈ તો એમણે સેવકને કહ્યું: “જા, મારા શયનખંડમાં જઈ મારું રત્નકરંડક (કરંડિયુ) લઈ આવ. હું થોડુંક દ્રવ્ય| જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 969696969696૭૬9696969696969696962 ૧૮૩ |