Jain Dharmno Maulik Itihas Part 01 Tirthankar Khand

Author(s): Hastimal Maharaj
Publisher: Samyag Gyan Pracharak Mandal

Page 384

હાલત જોઈ, તો તે રડી પડ્યા. ભૂખ અને તરસથી મૂંઝાયેલી ચંદનાના મોઢાને જોઈને તે રસોઈઘર તરફ ગયા. ત્યાં તેને સૂપડામાં રાખેલ અડદના બાકળા સિવાય કાંઈ ન મળ્યું. તેઓ એ જ લઈને ચંદના પાસે પાછા ફર્યા અને બોલ્યા: “બેટી, હમણાં આનાથી જ પોતાની ભૂખ ઓછી કરો, ત્યાં સુધી હું કોઈ લુહારને લઈને આવું છું અને તેઓ ઝડપથી બહાર નીકળ્યા.
ભૂખથી પીડિત હોવા છતાં પણ ચંદનાના મનમાં વિચાર આવ્યો - શું હું એટલી બધી કમનસીબ છું કે આજે પણ મારે કોઈ અતિથિને ખવડાવ્યા વિના જ ખાવું પડશે? તેણે અતિથિની શોધમાં દરવાજે નજર નાંખીને જોયું, કરોડો સૂર્યના તેજ જેવા દેદીપ્યમાન મુખમંડળવાળા અને અતિકમનીય, કંચનવર્ણ, સુંદર, સુડોળ શરીરવાળા તપસ્વી દરવાજે છે.” હર્ષના અતિરેકથી તેનાં આંસુ સુકાઈ ગયાં. તેના મુખમંડળ પર શરદ પૂનમની ચાંદની નાચવા લાગી અને તે સૂપડુ હાથમાં લઈને ઊઠી બેડીઓથી જકડાયેલા પોતાના એક પગને ખૂબ જ મુશ્કેલીથી ઊંબરાની બહાર કાઢીને તેણે વિનંતીના અવાજે અતિથિને પ્રાર્થના કરી : “પ્રભો ! જો કે અડદના બાકળા આપના ખાવાયોગ્ય નથી, તો પણ મુજ અબળા પર કૃપા કરીને આપ આને ગ્રહણ કરો.”
અતિથિએ એક ઘડી માટે બધું ધ્યાનથી જોયું અને પાછા ફરવા લાગ્યા કે ચંદનાના મોઢેથી સરી પડ્યું: “આનાથી વધુ શું દુર્ભાગ્ય હોઈ શકે છે કે આંગણામાં આવેલા કલ્પતરુ પાછા ફરી રહ્યા છે.” અને તેની આંખોમાંથી આંસુઓની ધારા વહેવા લાગી. અતિથિએ તરત જ ચંદના સામે પોતાનું કરપાત્ર ધરી દીધું. ચંદનાએ આનંદવિભોર થઈને શ્રદ્ધા સાથે સૂપડાના બધા જ બાકળા અતિથિના કરપાત્રમાં નાંખી દીધા.
આ અતિથિ બીજા કોઈ નહિ, શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પોતે હતા, જે એક વિશિષ્ટ અભિગ્રહ ધારણ કરીને પાછલા પાંચ મહિના અને પચીસ દિવસોથી ભિક્ષા માટે ભ્રમણ કરી રહ્યા હતા. ચંદનાની ભિક્ષાથી અભિગ્રહની બધી જ શરતો પૂરી થતી જોઈને તેમણે પોતાનું કરપાત્ર ચંદનાની સામે ધરી દીધું હતું. કરપાત્રમાં બાકળાની ભિક્ષા પડતાં જ મહાદાન મહાદાન”ના દિવ્યઘોષથી આકાશ ગુંજી ઊઠ્યું અને દેવતાઓએ પંચદિવ્યોનો વરસાદ કર્યો. દેવોએ ધનાવહ શેઠના ઘેર સાડા બાર કરોડ સુવર્ણ મુદ્રાઓનો વરસાદ કર્યો. વિશાળ લોકસમૂહ આ અલૌકિક દૃશ્ય જોવા માટે ભેગા થઈ ગયા અને લોકોએ ચંદનાના ભાગ્યના વખાણ કર્યા. [ન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 96969696969696969696969699 ૩૦૯ ]