Book Title: Jain Dharmno Maulik Itihas Part 01 Tirthankar Khand
Author(s): Hastimal Maharaj
Publisher: Samyag Gyan Pracharak Mandal
View full book text
________________
અચાનક કોઈકે બૂમ પાડીને કહ્યું: “અરે આ તો પેલા ચાંડાલપુત્રો છે, જેમના નગરપ્રવેશ પર નિષેધ હતો.” પછી શું હતું, સંગીત સાંભળવું છોડી બધા અમને મારવા માટે દોડ્યા. અમે અધ્ધર જીવે માર ખાતાખાતા શહેરની બહાર આવ્યા. આમ એકલવાયા નિર્જન સ્થળે જઈ અમે વિચાર્યું કે - “આવા પશુવત્ ધિક્કારને પાત્ર જીવનનો શો ફાયદો? અમે ઊંચે પર્વત પરથી કૂદીને અમારું જીવન ટૂંકાવવાનો નિર્ણય કર્યો.
પર્વતની ટોચે પહોંચીને અમે જોયું કે એક મુનિ ત્યાં શાંત મુદ્રામાં ધ્યાનમાં ઊભા છે. એમનાં દર્શન માત્રથી અમે શાંત થયા અને એમનાં ચરણોમાં શરણું લીધું. અમે અમારી આપવીતી એમને સંભળાવી અને કહ્યું કે - “અમે બંને અહીંથી કૂદીને આત્મહત્યા કરવાની ઇચ્છાથી આવ્યા છીએ.” આમ સાંભળતા કરુણામૂર્તિ મુનિએ કહ્યું : “આત્મહત્યાથી તો માત્ર તમારું પાર્થિવ શરીર નાશ પામશે, દુઃખ નહિ. દુઃખનું સાચું કારણ, આપણા જન્મ-જન્માંતરનાં ભેગાં થયેલાં કર્મો છે, એમને નષ્ટ કરવા માટે તપશ્ચરણ કરો.” મુનિની વાત અમને તર્કસંગત લાગી. માટે અમે બંનેએ સંયમમાર્ગ અપનાવી લીધો. દયાળુ મુનિએ મોક્ષમાર્ગના મૂળભૂત સિદ્ધાંતોનું અમને અધ્યયન કરાવ્યું. અમે ષષ્ટ(છઠ્ઠ) અષ્ટમ ભક્ત, માસક્ષમણ વગેરે તપો વડે અમારા શરીરને સૂકવી નાંખ્યું - કૃષકાર્ય કર્યું.
વિવિધ જગ્યાઓએ વિચરણ કરીને અમે બંને એક દિવસ હસ્તિનાપુરમાં ગયા અને નગરની બહાર એક બગીચામાં રહીને કઠિન તપનું આચરણ કરવા લાગ્યા. - એક વખત માસક્ષમણના પારણાના દિવસે સંભૂત મુનિ ભિક્ષા માટે હસ્તિનાપુરમાં ગયા. ત્યાં એકાએક નમુચિની નજર એમના પર પડી અને એણે મુનિને ઓળખી લીધા. “ક્યાંક આ મારો ભાંડો ફોડી ન નાખે એમ વિચારી એણે એના સેવકોને આદેશ આપ્યો કે - “આ મુનિને નગરની બહાર કાઢી મૂકો.” નમુચિનો આદેશ મેળવી એ લોકો મુનિ પર તૂટી પડ્યા અને નિર્દયપણે મારવા લાગ્યા. પણ મુનિ શાંતભાવથી ઉદ્યાન તરફ વળ્યા. આમ છતાં પણ નમુચિના સેવકોએ મારવાનું બંધ ન કર્યું, તો મુનિ ક્રોધે ભરાયા. એમના મોઢામાંથી ભયંકર અગનજ્વાળાઓ ઓકતી તેજોલેશ્યા પ્રગટી. એ અગનજ્વાળાઓથી આખું આકાશ લાલ થઈ ગયું. આખું નગર ત્રાહિમામ્ પોકારી ઊઠ્યું. લોકોનાં ટોળે-ટોળાં આવીને મુનિ પાસે શિશ ઝુકાવી શાંત થવાની આજીજી-કાલાવાલા કરવા લાગ્યા. જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 963333333333399 ૨૪૦]
