Jain Dharmno Maulik Itihas Part 01 Tirthankar Khand

Author(s): Hastimal Maharaj
Publisher: Samyag Gyan Pracharak Mandal

Page 218

અંગીકાર કરી. એમની દીક્ષા માટે સ્વયં શ્રીકૃષ્ણએ ભવ્ય મહોત્સવની વ્યવસ્થા કરી. મુનિ ઢંઢણ દીક્ષિત થઈ હરહંમેશ પ્રભુ નેમિનાથની સેવામાં ખડેપગે હાજર રહેવા લાગ્યા. અત્યંત વિનમ્ર અને ઋજુ-મૃદુ સ્વભાવને લીધે તેઓ થોડા જ સમયમાં બધાના માનીતા અને પ્રીતિપાત્ર બન્યા. કઠણ સંયમ અને તપને સાધીને એમણે શાસ્ત્રોનો પણ અભ્યાસ કર્યો. થોડો સમય વિત્યા પછી એમનાં પૂર્વસંચિત અંતરાય કર્મોનો ઉદય થયો. તેઓ ભિક્ષા માટે નીકળતા તો તેમને ક્યાંયે કોઈ પણ રીતની ભિક્ષા મળતી ન હતી, એટલું જ નહિ, એમની સાથે જે સાધુ જતા, એમને પણ ન મળતી અને એમણે ખાલી હાથે પાછું આવવું પડતું. આ પ્રમાણે કેટલાયે દિવસો સુધી ચાલતું રહ્યું. ત્યારે એક દિવસ સાધુઓએ ભગવાનને એનું કારણ પૂછ્યું : “ભગવન્! ઢંઢણ મુનિ તમારા જેવા ત્રિલોકીનાથના શિષ્ય છે, મહાપ્રતાપી અર્ધચક્રી વાસુદેવ કૃષ્ણના પુત્ર છે, પણ એવું તે કયું કારણ છે, જેના લીધે એમને નગરના મોટા-મોટા શ્રેષ્ઠીઓ, ધર્મનિષ્ઠ શ્રાવકો તેમજ અત્યંત ઉદાર ગૃહસ્થોને ત્યાંથી લેશમાત્ર પણ ભિક્ષા પ્રાપ્ત નથી થતી? એ ઓછુ હોય તેમ એમની સાથે જનારા સાધુએ પણ ખાલી હાથે પાછા આવવું પડે છે?”
મુનિઓના પ્રશ્નનું નિરાકરણ કરતા પ્રભુ બોલ્યા : “ઢંઢણ એના ગયા જન્મમાં મગધ પ્રદેશના ધાન્યપુર ગામમાં પારાશર નામક બ્રાહ્મણ હતો. ત્યાં તે રાજા દ્વારા નીમવામાં આવેલ કૃષિ આયુક્ત હતો. તે સ્વભાવે ઘણો જ નિષ્ફર-કઠોર હતો, ગામડિયાઓ પાસે રાજ્યની જમીનમાં ખેતી કરાવતો. ભોજનના સમયે ભોજન આવી જવા છતાં તે જમવા માટે રજા આપતો નહિ અને કામ કરાવતો રહેતો. ભૂખ્યા-તરસ્યા બળદો પાસે પણ હળધરો વડે એક-એક હળ વધારે ચલાવડાવતો. પોતાના આ દુષ્કૃત્યના પરિણામે એણે ઘોર અંતરાય કર્મનો બંધ કર્યો. અનેક ભવ કરતા કરતા એ જ પારાશરનો જીવ આ ભવમાં ઢંઢણના રૂપમાં પેદા થયો છે. પાછલા અંતરાય-કર્મના બંધ સ્વરૂપે એને સંપન્ન કુળોમાંથી માંગવા છતાં ભિક્ષા મળતી નથી.”
પ્રભુના મુખે ઉપરોક્ત વૃત્તાંત સાંભળી પોતાના પૂર્વકૃત દુષ્કૃત્ય માટે ઢંઢણ મુનિને ઘણો પશ્ચાત્તાપ થયો. એમણે પ્રભુને વંદન કરી એવો અભિગ્રહ ધારણ કર્યો કે - “હું મારા દુષ્કર્મને સ્વયં ભોગવીને અને કાપીશ. ક્યારેય બીજા દ્વારા મળેલ ભોજન ગ્રહણ કરીશ નહિ.” અંતરાયના જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ છ0000000000000000000 ર૧૩ |