Gadyabaddha Yashodhar Charitram

Author(s): Kshamakalyan
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 34

चरित्रम.
श्रीयशोध. नराःसतामनादरणीया एव उक्ताः सन्ति, अतः पाषाणमिव कठोरचित्तं भवन्तं नाऽहं निषेद्धमिच्छामि। यदि
पुनः पालके स्कन्दाचार्यवद् अहं त्वयि क्रुद्धो भवेयं तर्हि त्वं पुत्र-बान्धवादिसहितो भस्मीभूतः सन् क्षणमपि ॥ ७ ॥
न जीवेः । परम् अहं खकीयप्राग्भवं स्मरन् हिंसातोऽतीव विभेमि । यतः प्राग्भवे मया खल्पमात्रा हिंसा कृताऽभूत्, तद्विपाकात् सप्त भवान्तराण्यहं भ्रान्तः। तेषु च सर्वेष्वपि भवेषु पदे पदे शस्त्रादिभिः खण्ड्यमान आर्तध्यानपरो महादुःखी संजातः । पुनस्तत्र यद् यद् अकृत्यं, यद् यद् अज्ञानं, यद् यद् दुःखं,॥ यद् यच्च मरणम् अहम् अन्वभूवम् तद् वाचा वक्तुमशक्यम् । ज्ञानिन एव तत्वरूपं जानन्ति । अहो! अल्पाया अपि हिंसाया ममेदृग् विपाकः संपन्नः, त्वं तु ईदृशः पापीयान् निर्दयः सन् बहुजीवान् विनाशयसि, अतो न जानेऽहं तव वराकस्य का गतिर्भविष्यति । किञ्च, केऽपि जीवाः कर्मणां फलं श्रुत्वा दुष्कर्मतो निवर्तन्ते, केऽपि कर्मविपाकं दृष्ट्वा वैराग्येण निवर्तन्ते, अहं पुनः कर्मफलं साक्षाद् अनुभूय निवृत्तोऽस्मि । यतोऽहं राजवंशे समुत्पन्नः पराक्रमी भोगलम्पटश्च अभूवम् , परं जातिस्मरणं प्राप्य प्रागनुभूतां कर्मचेष्टाम् |
अतिमीमां विलोक्य तरुण एव सन् तपसि स्थितोऽस्मि । मया तु पुरा जीवघातवृक्षस्य फलं प्राप्तम् , अथ दात्वं पुनः किं दुष्प्रापं वस्तु प्राप्तुं अस्मिन् दुष्टे कार्ये श्रमं करोषि । भवन्तं ज्वलदङ्गारगङ्गाम् अवगाहमानम्
उद्भ्रान्तं विलोक्य पुराऽनुभूतानि तीबदुःखानि अहं पुनः स्मरामि" । इत्युक्त्वा तस्मिन् मुनीश्वरे मौनेन |स्थिते सति स मारिदत्तभूपालो भयाकुलः सन् शीतात इव कम्पते स्म । तस्मिन्नवसरे तस्य राज्ञो महामोहे