Gadyabaddha Yashodhar Charitram

Author(s): Kshamakalyan
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 115

दिवसः। समागते तस्मिन् कुमारो महाविभूत्या विनयमती परिणेतुं प्रवृत्तो वाद्यमानेषु मङ्गलतूर्येषु, नृत्यत्सु पणाङ्गनागणेषु, पठत्सु मङ्गलपाठकेषु, गायन्तीषु जनन्यादिसधवींषु, धवलगजवरारूढो राजवृन्दैः समेतः प्रासादश्रेणीतलगताभिः पुरसुन्दरीभिर्विलोक्यमानो राजमार्ग प्राप्सः। अस्मिन्नवसरे कुमारस्य दक्षिणलोचनेन स्फुरितम् , समुत्पन्नो हर्षविशेषः। चिन्तितं तेन-'शीघ्रम् अतोऽपि महाप्रमोदेन भवितव्यम्।
इति । अत्रान्तरे कल्याणश्रेष्ठिभवनाऽङ्गणे गोचरचर्यया प्रविष्टः साधुर्दृष्टः। तं च दृष्ट्वा तस्य संभ्रमः समुजात्पन्नः। ततः साधुधर्मस्य पूर्वाऽभ्यस्ततया, कर्मपरिणतेर्विचित्रतया, भगवतो मुनेरमोघदर्शनतया च समुत्पन्नं जातिस्मरणम् । गजेन्द्रस्कन्धे निपतन् धृतः पार्थवर्तिना रामभद्राभिधानेन सकलहस्त्यारोहप्रधान-18 हस्तिपकेन । 'हा! किमेतद् इति विद्राणो रामभद्रः, 'मा वादयत' इति वारितानि तुर्याणि । अविषादी अपि दृढं विषण्णचित्तः समागतस्तातः । 'पूगफलादिमदमूञ्छितो भविष्यति' इति विचिन्त्य तेन |
चन्दनपानीयेन सेचितः। ततो लब्धा कुमारेण चेतना, उन्मीलितं लोचनयुगलम् , कृत आसनपरिग्रहः, लाविरक्तं संसारसागराञ्चित्तम् । भणितं च तातेन-'पुत्र ! किमेतद्' इति । तेन भणितम्-'तात ! दारुणं
संसारविलसितम्। तातेनोक्तम्-'पुत्र ! कोऽत्र संचारचिन्ताया अवसरः । तेनोक्तम्-'तात! महती खलु एषा कथा संक्षेपतः कथयितुं न शक्यते, तस्माद् एकस्मिन् प्रदेशे तात उपविशतु, शब्दापयतु मे १ हस्तिपको निषादी-इस्त्यारोहः ।