________________
ધર્મબિંદુ પ્રકરણ ભાગ-૧ | અધ્યાય-૨ / સૂત્ર–૧૮, ૧૯
૧૬૧
વળી, તેવા જીવો મનુષ્યભવને પામીને વિશિષ્ટ ધર્મ સેવે છે જેથી ઉત્ત૨માં વિશેષ પ્રકારનો દેવભવ મળે છે. ત્યાંથી ફરી વિશેષ પ્રકા૨નો મનુષ્યભવ મળે છે જે ભવ સુંદર શ્રેષ્ઠ કોટિના રૂપવાળો હોય છે, પુરુષનાં જે લક્ષણો કહ્યાં છે તે ઘણાં લક્ષણથી યુક્ત દેહ મળે છે. વળી તે દેહ પણ ઉત્તમ ધર્મ સેવેલો હોવાથી રોગમુક્ત મળે છે. આ રીતે સમ્યગ્ પંચાચારના પાલનથી જ્યાં સુધી મોક્ષ પ્રાપ્ત ન થાય ત્યાં સુધી ઉત્તમ ભવોની પરંપરાને તે મહાત્મા પ્રાપ્ત કરે છે તે સર્વની પ્રાપ્તિનું પ્રબળ કારણ સમ્યક્ રીતે સેવાયેલ પંચાચાર છે. માટે કલ્યાણના અર્થીએ સતત સમ્યક્ રીતે પંચાચાર સેવવાનો યત્ન કરવો જોઈએ. II૧૮/૦૬/
અવતરણિકા :
તથા =
અવતરણિકાર્થ :
આ રીતે પંચાચારનું ઉત્તમ ફળ બતાવ્યા પછી તે સાંભળીને ઉત્સાહિત થયેલા શ્રોતાને પણ પ્રમાદને વશ અસદાચારની પ્રાપ્તિ થઈ શકે છે; કેમ કે જીવે અનાદિકાળથી અસદાચારને સેવીને તેના સંસ્કારો અત્યંત દૃઢ કરેલ છે, તેથી તે સંસ્કારના બળથી પણ પંચાચારના પાલનમાં સ્ખલનાના નિવારણ અર્થે મહાત્માએ યોગ્ય શ્રોતા પાસે અસદાચારની ગર્હ કરવી જોઈએ તે બતાવવા અર્થે ‘તથા’થી સમુચ્ચય કરતાં કહે છે
અસવાનારાઈ||૧૬/૭૭||
સૂત્રઃ
--
સૂત્રાર્થ
:
-
અસદાચારની ગર્હ કરવી જોઈએ. II૧૯/૭૭II
ટીકા ઃ
‘असदाचारः' सदाचारविलक्षणो हिंसानृतादिर्दशविधः पापहेतुभेदरूप:, यथोक्तम् -
“हिंसानृतादयः पञ्च तत्त्वाश्रद्धानमेव च ।
क्रोधादयश्च चत्वार इति पापस्य हेतवः ।। ६४ ।। " [शास्त्रवार्त्ता. ४]
तस्य 'गर्हा' असदाचारगर्हा, यथा
1
" न मिथ्यात्वसमः शत्रुर्न मिथ्यात्वसमं विषम् ।
न मिथ्यात्वसमो रोगो न मिथ्यात्वसमं तमः । । ६५ ।।
“द्विषद्विषतमोरोगैर्दुःखमेकत्र दीयते ।
