________________
૧૬૦
ધર્મબિંદુ પ્રકરણ ભાગ-૧ | અધ્યાય-૨| સૂત્ર-૧૭, ૧૮ વળી, તેવા ઉત્તમ પુરુષનો જન્મ અત્યંત નિરવદ્ય હોય છે, કેમ કે સમ્યક રીતે પંચાચારના સેવનના કારણે ઉત્તમ પ્રકૃતિવાળા તે મહાત્મા સર્વત્ર ઉચિત પ્રવૃત્તિ કરીને અન્ય જીવના હિતનું કારણ બને તેવા મનુષ્યજન્મને પ્રાપ્ત કરે છે. આ પ્રકારનું પંચાચારનું ફળ સાંભળીને યોગ્ય શ્રોતાને શક્તિના પ્રકર્ષથી વિધિપૂર્વક પંચાચારના પાલનનો ઉત્સાહ થાય છે. ll૧૭/૭પા અવતરણિકા - તથા –
અવતરણિકાર્ય :
અને – સૂત્રઃ
कल्याणपरम्पराख्यानम् ।।१८/७६।। સૂત્રાર્થ ઃ
કલ્યાણની પરંપરાનું કથન કરે. II૧૮/૭ ટીકા -
ततः सुकुलागमनादुत्तरं 'कल्याणपरम्परायाः' 'तत्र सुन्दरं रूपम्, आलयो लक्षणानाम्, रहितम् आमयेन' इत्यादिरूपायाः अत्रैव धर्मफलाध्याये वक्ष्यमाणायाः ‘आख्यानं' निवेदनं कार्यमिति જા૨૮/૭૬ાા. ટીકાર્ય :તતઃ વાર્થમિતિ ત્યાંથી=સુકુલના ગમનથી ઉત્તરમાં કલ્યાણની પરંપરાનું કથન કરે. કેવા પ્રકારના કલ્યાણની પરંપરાનું કથન કરે ? તેથી કહે છે – સુંદર રૂપ, લક્ષણોનો આલય લક્ષણોનું નિવાસસ્થાન એવું શરીર, રોગથી રહિત ઈત્યાદિરૂપ અહીં જ=ધર્મફળના અધ્યાયમાં કહેવાતારી કલ્યાણની પરંપરાનું કથન કરે.
‘ત્તિ' શબ્દ ટીકાની સમાપ્તિ અર્થે છે. II૧૮/૭૬ ભાવાર્થ :
વળી પંચાચારમાં ઉત્સાહિત કરવા માટે ઉપદેશક કહે કે સુકુલમાં જન્મની પ્રાપ્તિ પછી પંચાચારનું સમ્યફ પાલન કરનાર તે મહાત્મા કલ્યાણની પરંપરાને પામે છે. જે પરંપરા અંતે મોક્ષરૂપ પૂર્ણ સુખમાં વિશ્રાંત થાય છે.
