________________
૧૬૬
ધર્મબિંદુ પ્રકરણ ભાગ-૧) અધ્યાય-૨ | સૂત્ર-૨૨, ૨૩ શ્રોતાને બતાવે, તેથી શ્રોતાને વિશ્વાસ ઉત્પન્ન થાય કે “આ ગુરુ ક્યારેય મને ઠગતા નથી. હંમેશાં જિનવચન અનુસાર ઉપદેશ આપે છે અને પોતે પણ તે રીતે સેવવા યત્ન કરે છે. માટે આવા ગુણવાન ગુરુના ઉપદેશથી હું અવશ્ય આ સંસારસાગરને તરી જઈશ” તેવો વિશ્વાસ ઉત્પન્ન થાય છે, તેથી શ્રોતા તેમના ઉપદેશથી સર્વ પ્રવૃત્તિ કરવા યત્ન કરે છે. ll૨/૮ના અવતરણિકા :
તથા –
અવતરણિતાર્થ - અને –
સૂત્ર -
अपायहेतुत्वदेशना ।।२३/८१ ।। સૂત્રાર્થ -
અસદાચારના અપાય હેતુત્વની દેશના આપવી જોઈએ. ર૩/૮૧ાા ટીકા :
'अपायानाम्' अनर्थानाम् इहलोकपरलोकगोचराणां हेतुत्वं' प्रस्तावादसदाचारस्य यो हेतुभावः તસ્થ રેશના' વિઘેયા, યથા
"यन्न प्रयान्ति पुरुषाः स्वर्गं यच्च प्रयान्ति विनिपातम् । તત્ર નિમિત્તમનાર્થ: પ્રમાદ્રિ ત્તિ નિશ્વિતમિદં ને દ્દઢા” []. પ્રમતત્ત્વ સતાવાર રતિ પાર૩/૮ ટીકાર્ય :
‘ગાવાના .... અવાજાર રૂત્તિ . આ લોક અને પરલોક વિષયક અનર્થોરૂપ અપાયોનું હેતુપણું પ્રસ્તાવથી અસદાચારનો જે હેતુભાવ, તેની દેશના આપવી જોઈએ. જે આ પ્રમાણે –
જે કારણથી પુરુષો સ્વર્ગમાં જતા નથી અને જે કારણથી વિનિપાતને પામે છે. તેમાં નિમિત્ત અનાર્ય એવો પ્રમાદ છે, એ પ્રમાણે મને નિશ્ચિત છે. (૬૮)" ). અને પ્રમાદ અસદાચાર છે. તિ' શબ્દ ટીકાની સમાપ્તિ અર્થે છે. ર૩/૮૧
