________________
श्रीदशाश्रुतस्कंधे प्रस्तावना
न मले तो श्रावण वद दसमे अथवा अमावास्ये करे. ए प्रमाणे पांच पांच दिवसो वधारतां योग्य क्षेत्र न मले तो छेवटे भादरवा सुद पांचमे पर्युषणा करे, पण पांचमने ओलंघवी न कल्पे. अषाड पुनमथी आरंभी भादरवा सुद पांचम सुधी योग्य वस्ती मांगतां ज्यां वस्ती मले त्यां अथवा न मळे तो वृक्ष नीचे रही पर्युषणा करे. आ पर्वोने विषे पज्जोसणा करवी कल्पे, (पर्व पूर्णतिथि पांचम-दसमपूनम-अमावस) अपर्वने विषे करवी कल्पे नहि, पण कारण विशेषे आर्यकालकसूरिजी महाराजथी चोथना दिवसे पज्जोसणा करवानुं बन्युं तेनो संबंध नीचे प्रमाणे छे.
भारतभूषण मालवदेशमां महालती उज्जयिनी नगरीना अधिपति बलमित्र अने भानुमित्र राजा हता, तेमना भाणेज आर्यकालिके वीतरागनी वाणी सांभळी प्रभु महावीरनी परंपरामां प्रव्रज्या अंगीकार करी. कंईक कारणे सांसारिक संबंधी राजाओए तेमना पर द्वेष करी तेओश्रीने हद पार कर्या. तेथी विहार करतां प्रतिष्ठानपुर आव्या. त्यांनो राजा सातवाहन श्रावक होवाथी श्रमण पूजानो महोत्सव आदर्यो अने पोताना जनानाने (राणीओने) अमावास्याए पाठान्तरे अष्टमी दिवसे उपवास करवानुं फरमान कर्यु. वळी साधु महाजाओने पडिलाभी पारणुं करवानुं का. (आ उपरथी एम समजाय छे के सातवाहन राजा अभिषिक्त न होवो जोइए, अथवा राणीओना रसोडानी वानगीओ बहोरवानी छुट होवी जोइए. कारण श्रावक एटलं तो जाणतो होय छे के साधु भगवंतोने राजपिंड कल्पे नहि, तो अयोग्य फरमान अंतेउरमां करे नहि.) अन्यदा पर्युषणा दिवस नजीक आव्यो त्यारे आर्यकालकसूरि महाराजे सातवाहन राजाने का के भादरवा सुद पांचमना दिवसे पज्जोसण छे. त्यारे राजाए कह्यं के ते दिवसे मारे इन्द्रमहोत्सव छे, माटे छट्टना दिवसे आप पर्युषणा करो. एक दिवसे बन्ने कार्यों शोभायमान थशे नहि. चैत्य विगेरेनी उपासना पण बराबर नहि थाय. गुरुदेवे कां के ते दिवस ओलंघवो अमने कल्पतो नथी, त्यारे सरलस्वभावी राजाए कहूं के प्रभो ! एम ज होय तो चोथनो दिवस राखो. गुरुदेवे पण लाभy कारण जाणी हा कही चोथे पज्जुसण कर्या . ते परिपाटी आज दिन पर्यंत चाले छे. ज्येष्ठ अवग्रह सित्तेर दिवसने लीधे चोमासी पाखी पण चउदसने दिवसे
थई.
(केटलाक गच्छवासीओ कहे छे के कारण हतुं तेथी एम कर्यु पण हवे तो ఉదంతంతంతంతమంతతి XXIII అంతంతమంతయంతం