________________
૧૩૬
શ્રી આત્મ પ્રબોધ સ્થલિભદ્રમુનિની પ્રશંસા સાંભળી તે રથકાર ખુશી થતે હતે.
એક વખતે તે રથકાર કોશ વેશ્યાના મનને રંજન કરવા માટે પોતાના ઘરના બાગમાં ગયો. ત્યાં જઈ એક ગોખમાં બેસી તે પિતાની કલા તેણીને બતાવવા લાગ્યો. પ્રથમ તેણે પિતાનું એક બાણ આંબાની લુંબ ઉપર નાંખ્યું, બીજ બાણથી તે બાણને અને ત્રીજા બાણથી બીજા બાણને એમ પિતાના હાથે સુધી બાણેની શ્રેણી કરી તે આંબાની લુંબને હાથ વડે ખેંચી લીધી અને તે કોશા વેશ્યાને આપી, અને તેની સામે જોયું. આ વખતે વેશ્યાએ કહ્યું, “તમે તમારી ચાલાકી બતાવી ત્યારે હવે મારી ચાલાકી જુવે પછી તેણીએ એક થાળમાં સરસવના દાણાનો ઢગલે કર્યો, તેમાં પુપિોથી આચ્છાદિત કરેલ સમય મુકી તે ઉપર તેણુએ નૃત્ય કરવા માંડયું પણ તે સાયની અણીથી તેણના બે પગ વિંધાણું નહીં અને સરસવનો ઢગલે જરા પણ વીંખાયો નહીં. કોશાનું આવું ચાતુય જોઈ તે રથકારે કહ્યું, વેશ્યા, તને પૂણ સાબાશી ઘટે છે. તારું આવું અદભુત ચાતુય જોઈ હું સંતુષ્ટ થયો છું. તારી ઈચ્છા આવે તે માગી લે. હું તને જે માગ તે આપવા તૈયાર છું. વેક્યા બેલી, “રકાર, તું ખુશી થયો. પણ આમાં મેં શું કર્યું છે? અભ્યાસથી ગમે તે થઈ શકે છે. અભ્યાસની આગળ કાંઈ પણ દુષ્કર નથી. તેને માટે
“सुकरं नर्तनं मन्ये सुकरं लुंबिकतनम् ।
स्थूलिभद्रोऽपि यच्चक्रे शिक्षितं तत्तु दुष्करम् ॥ १॥"
આવું નૃત્ય કરવું સહેલું છે અને આમ લુંબ કાપવી સુગમ છે, એમ હું માનું છું, પણ મહામુનિ સ્થૂલભદ્રમુનિએ જે કરી બતાવ્યું અને શીખવ્યું છે તે અતિ દુષ્કર છે. ૧
વેશ્યાએ વિશેષમાં જણાવ્યું કે, “શટડાલ મંત્રીના પુત્ર શ્રી સ્થલભદ્રમુનિ પૂર્વે મારી સાથે બાર વર્ષ સુધી ભોગ ભેગવી પછી પુનઃ ચારિત્ર ગ્રહણ કરી અહીં જ મારા ઘરની ચિત્રશાલામાં શીલવતને પાળી ચાતુર્માસ રહ્યા હતા. તે વખતે તેમને અનેક જાતના ભગ્ય પદાર્થો આપવામાં આવ્યા હતા. વિકાર થવાનું એક જ કારણ હોય તો તે લેહમય શરીરવાળા પુરૂષના વ્રતને નાશ કરનારૂં થાય છે તે પછી પરસ ભજન, ચિત્રશાલામાં નિવાસ, યૌવનવય, અને વર્ષાઋતુ પ્રમુખ વિકારના કારણે વ્રતને નાશ કરનારા કેમ ન થાય?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
