________________
તૃતીય પ્રકાશ
૨૯૫ માયાકષાય વિષે દષ્ટાંત કઈ એક નગરમાં એક મિથ્યાત્વી રાજા રાજ્ય કરતો હતો, તેની રાણી જૈનધર્મ ઉપર પરમ રાગવતી હતી, બંનેની વચ્ચે અત્યંત પ્રીતિ હતી, તેઓની વચ્ચે વારંવાર ધર્મની ચર્ચા થતી હતી. એક વખતે તે મિથ્યાત્વી રાજાએ વિચાર કર્યો કે-“જે હું કઇરીતે રાણીના ધર્મગુરુનો અનાચાર પ્રગટ કરી બતાવું તે રાણી મન થઈને રહેશે. આ પ્રમાણે વિચારી રાજાએ તેનો ઉપાય યોજવા માટે પિતાના નગરની પાસે આવેલા એક ચંડિકાના પૂજારીને બેલાવી આ પ્રમાણે કહ્યું“જો કેઈ જૈનમુનિ આ ચંડિકાને મંદિરમાં રાત્રે નિવાસ કરે, ત્યારે તમારે કઈ વેશ્યાને મંદિરમાં રાખી દ્વાર બંધ કરી દેવા અને તત્કાલ મને તે ખબર આપવા.” આ પ્રમાણે રાજાની આજ્ઞા તે પૂજારી અંગીકાર કરી પિતાને સ્થાને ગયે.
એક દિવસે કોઈ જૈનમુનિ ચંડિકાના મંદિરમાં આવી ચડ્યા. તે વખતે તેણે (પૂજારીએ) વેશ્યાને અંદર પૂરી દ્વાર બંધ કરી દીધા. પછી તેણે રાજાને એ વાત નિવેદન કરી. રાજાએ કહ્યું –“હવે જ્યારે હું ત્યાં આવું, ત્યારે તમારે તે દ્વાર ઉઘાડવાં.” રાજાના આ વચનને અંગીકાર કરી પૂજારી પિતાને સ્થાને આવ્યો.
અહીં મંદિરમાં પૂરાએલા જૈનમુનિએ ચિતવ્યું કે-“કઈ મિથ્યાત્વીએ શ્રેષબુદ્ધિથી મને આ ઉપસર્ગ કરેલ છે, માટે મારે આ ઉપગને સમ્યક પ્રકારે સહન કરવો, હું આ ઉપસર્ગને સહન કરીશ પણ પ્રભાતે અહીં આવનારા લેકામાં મારા નિમિત્તે જિનમતની નિંદા થશે, તેથી આ નિંદા દૂર કરવા માટે હું કોઈ ઉપાય આચરુ” આ પ્રમાણે ચિતવી તત્કાલ ઉત્પન્ન થયેલી બુદ્ધિવડે તેણે તે મંદિરમાં મધ્યભાગે રહેલા દીપકના અગ્નિથી પિતાના વસ્ત્રાદિક સર્વ ઉપકરણને બાળી તેની રક્ષા (=રાખ) કરી. તે રક્ષાથી તેણે પિતાનું સર્વ શરીર ચોર્યું અને રજોહરણમાં રહેલી લાકડી હાથમાં ગ્રહણ કરી તેનાથી દૂર મંદિરને બીજે ખૂણે તે નિશ્ચિતપણે બેઠા.
| મુનિનું આવું ભયાનક સ્વરૂપ જોઈ વેશ્યા મનમાં ભય પામી ગઈ અને મૈન ધરીને એકાંત ભાગે છૂપાઈને બેસી ગઈ.
પ્રાતઃકાલે રાજા જૈન મુનિના અનાચાર દેખાડવાની ઈચ્છાથી નગરના મુખ્ય લેકેને અતિ આગ્રહ કરી ચંડિકાના મંદિર પાસે આવ્યા. નગરના શ્રેષ્ઠી શાહુકારો સહિત રાજા મંદિર પાસે આવ્યા અને દેવીના પૂજારીને કહ્યું. “પૂજારી આ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
