________________
૩૪૧
- તૃતીય પ્રકાશ
રોહિણેય ચેરની કથા રાજગૃહનગરમાં શ્રેણિક નામે રાજા હતા. તેને સર્વ બુદ્ધિઓના નિધાનરૂપ અભયકુમાર નામે પુત્ર હતો. તે નગરની સમીપે વૈભારગિરિ નામે એક પર્વત હતું. તેની એક ગુફામાં લેહખુર નામે એક ઘાતકી ચેર રહેતો હતો. તે રાજગૃહી નગરીના લોકોના દ્રવ્ય અને સ્ત્રીવડે પિતાના કામ અને અર્થ અનાયાસે સાધતો હતો અને તેમાં જ પોતાનો કાળ નિગમન કરતે. તે લેહખુર ચેરને રેહિણી નામે એક સ્ત્રીના ઉદરથી રહિણેય નામે પુત્ર થયા હતા. તે પણ પિતાની જેમ ઘણે ઘાતકી થયે હતે.
એક વખતે લેહખુર મરણપથારીએ પડ્યો, એટલે તેણે પિતાના પુત્ર રૌહિણેયને બેલાવીને કહ્યું. “વત્સ ! જે તારુ હિત ઈચ્છતો હતો મારી શિક્ષા સાંભળ-જે આ ત્રણ ગઢ દેખાય છે તેમાં મહાવીર નામે એક મહાત્મા છે, તેઓ કોમળ વચન લે છે, તે વચન ઉત્તરકાળે દારુણ હોવાથી તારે કદિપણ સાંભળવા નહીં.” આ પ્રમાણે શિખામણ આપી તે લેહખુર ચેરે પિતાના પ્રાણ ત્યાગ કર્યો. તે પછી રૌહિણેય તે પિતાના વચનને સંભારતો નિત્ય ચોરી કરતો હતે.
એક વખતે શ્રી વીર પરમાત્મા તે સ્થલે સમેસર્યા. દેવતાઓએ તે સ્થલે સમવસરણ રચ્યું. તે વખતે ભવ્યજીને ધમની દેશના આપવાને પ્રભુએ આરંભ કર્યો. તે વખતે રૌહિણેય ચાર રાજગૃહનગરમાં ચોરી કરવા જતાં તે સમવસરણની પાસે આવી ચડ્યો. તે વખતે તેને યાદ આવ્યું કે-જે હું આ માગે જઈશ તે વીરભગવાનની વાણું સંભળાઈ જશે અને અહીં જવાને બીજે માગ છે નહીં. હવે શું કરવું? અથવા એ ખેદ કરવાથી સયું. હું કાનમાં આંગળી નાખીને ચાલ્યો જાઉં. પછી તે કાનમાં આગલી નાંખી ઉતાવળે પગલે ચાલ્યા. તેવામાં તેના પગમાં કાંટે વાગે. એટલે તે આગળ એક ડગલું ભરવાને પણ સમથ થયે નહીં. પછી કાનમાંથી આંગલી જુદી કરી તે વડે કાંટે કાઢવા લાગ્યા, તેવામાં અંતરના શલ્યને શેધનારી અને દેવસ્વરૂપને વર્ણન કરનારી શ્રી વિરપ્રભુની વાણી તેના કાનમાં આ પ્રમાણે સાંભળવામાં આવી
" अणिमिसनयणा मणकज्जसाहणा पुष्फदाम अमिलाणा ।। 1
જગુદા મૂકે ઈચ્છથતિ સુધા વિના fFરિ ? ”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
