________________
पंचमं अज्झषणं 'सेलगे '
५७ ] पमाणातिकंतेहि य 'णिचं च पाणभोयणेहि य पयइसुकुमालयस्स सुहोचियस्स सैरीरगंसि वेर्येणा पाउब्भूता उज्जला जाव दुरहियासा, कंडु-दाह-पित्तज्जरपरिगयसरीरे यावि विहरति । तते णं से सेलए तेणं रोगातंकेण सुक्खे जाए यावि होत्था ।
तते णं से सेलए अन्नया कँदाइ पुव्वाणुपुर्व्विं चरमाणे जाव जेणेव सुभूमिभागे जाव विहरति । परिसा निग्गया, मद्दुओ वि निग्गओ, सेलयं अणगारं वंदइ नमंसइ, २ त्ता पज्जुवासइ, २ त्ता तते णं से महुए राया सेल्यस्स अणगारस्स सरीरयं सुक्खं भुक्खं जाव सव्वाबाहं सरोगं पासति, २ एवं वंदासी - अहं णं भंते! तुन्भं मेहापवत्तेहिं "तेगिच्छिएहिं अपवत्तेणं ओसह-भेसज-भत्त-पाणेणं "तेगिच्छं आउट्टावेमि, तुम्भे णं भंते! मम जाणसालासु समोसरह, फासुएसणिज्जं पीढ-फलग-सेज्जा-संथारगं ओगिण्हित्ताणं विहरह । तते णं से सेलए अणगारे महुयस्स १० रणो एयम तहत्ति पडिसुणेति । तते णं से महुए सेलयं वंदति नम॑सति, २ त्ता जामेव "दिसं पाउब्भूते तामेव "दिसं पडिगते ।
१२५
१. अत्रेदमवधेयम् - हे ३ ला १ विना सर्वेष्वपि हस्तलिखितादर्शेषु 'णिश्चं च पाणभोयणेहि य पयद्द' इति पाठ उपलभ्यते, किन्तु अत्र चकारद्वयं निरर्थकं भाति । हे ३ ला १ मध्ये तु 'णिच्चं च पाणभोयणेहि पयह'' इति पाठ उपलभ्यते, स च पूर्वापेक्षया समीचीनतरो भाति । तथापि सर्वेषु प्राचीनेषु हस्तलिखितादर्शेषु उपलभ्यमानत्वात् 'णिच्चं च पाणभोयणेहि य' इति पाठोऽस्माभिरत्र मुद्रितः । भगवती सूत्रे तु " तए तस्स जमालिस्स अणगारस्य तेहिं अरसेहि य विरसेहि य अंतेहि य पंतेहि य लूहेहि य तुच्छेहि य कालाइकंतेहि य पमाणाइकंतेहि य पाणभोयणेहिं अन्नया कयाइ सरीरगंसि विउले रोगातंके पाउब्भूए उजले तिउले पगाढे ककसे कडुए चंडे दुक्खे दुग्गे तिब्वे दुरहियासे पित्तज्जरपरिगतसरीरे दाहवक्कंतिए याबि विहरह"भगवती० ९।३३।९२॥ २. मालस्स खं १ से १ जे १ ला ३ । " प्रकृतिसुकुमारकस्येत्यादि ”— अटी ० ० ॥ ३. सरीरंसि वे' हे २ । सरीरगंसि य वे' जे १ ॥ ४. “ चेयणा पाउन्भूया इत्यस्य स्थाने रोगार्थ के इति कचित् दृश्यते " - अटी० । दृश्यतामुपरितने १ टिप्पणे भगवतीसूत्रपाठः ॥ ५. सुके हे २॥ ६. कयाई जे १ हे २॥ ७. जाव नास्ति जे १ मु० विना ॥ ८. प्रतिषु पाठाः - गारं जाव वंदह णमंसइ २ ता पज्जुवासह २ ता तए णं इति जे १ मध्ये पाठः । वंदति २ पजुवासति २ तर णं खं १ । 'गारं वंदति २ पज्जुवासति तते णं हे २ ला १ । 'गारं बंद पज्जुवासह तए णं सं १ ला ३ हे ३, ४ | गारं वंदह नमंसइ पज्जुवासह तए णं ला २ ॥ ९. सुकं भुक्खं जे १ । सुक्खं लुक्खं हे १ ला ३ | १०. वदासि हे १, २ जे १ ख १ ला १ । एवमग्रेऽपि यथायोगम् ॥ ११. तुज्क्षं सं १ ला ३ । १२. अहापवित्तहिं हे १ खं १ । महापन्वतेहि हे २ । महापजत्तेहिं ला २ ॥ अहापउत्तेहिं हे ३ ॥ १३. तिगच्छएहिं जे १ । तिर्गिद्धिएहिं सं १ | तेर्गिछिएहिं हे ४ || १४. अहापवित्तेंण हे १, २ खं १ || १५. तेगिंछं सं १ | " इच्छं ति चिकित्साम् ” अटी० ॥ १६. आउंटावेमि जे १ विना । " आउट्टावेमित्ति आवर्तयामि कारयामि " अटी० ॥ १७, १८. दिसिं हे १ से १ ला ३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
