________________
१२८]
सोलसमं अज्झयणं ' अवरकंका'
१२८. तते णं सा दोवती देवी अन्नया कयाइ आवण्णसत्ता जाया यावि होत्या । तते णं सा दोवती देवी णवण्हं मासाणं जाव सुरूवं दारगं पयाया सूमाल [कोमलं गयतालुयसमाणं । तए णं तस्स णं दारगस्स ] णिव्वत्तबार साहस्स [अम्मापियरो] एयारूवं इमं [गोण्णं गुणणिप्फन्नं नामधेज्जं करेंति - ] जम्हा णं अम्हं एस दारए पंचं पंडवाणं पुत्ते दोवतीए देवीए अत्तए, तं होउ णं अम्हं इमस्स दारगस्स णामेधजं पंडुसेणे पंडुसेणे ।
तते णं तस्स दारगस्स अम्मापितरो णामॅधेज्जं करेंति पंडुसेणे ति । यावत्तरं कलातो जाँव भोगसमत्थे जाते जुवराया जांव विहरति ।
३१७
थेरा समोसा, परिसा निग्गया, पंडवा वि" निग्गया, धम्मं सोच्चा एवं वयासी - जं णवरं देवाणुप्पिया ! दोवतिं देविं आपुच्छामो, पंडुसेणं च कुमारं रज्जे १० ठावेमो," ततो पच्छा देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता जाव फैवयामो । अहासुहं देवाणुप्पिया ! तते णं ते पंच पंडवा जेणेव सए "गिहे तेणेव उवागच्छंति, २ ता दोवति देवि सहावेंति, २ त्ता एवं वयासी - एवं खलु देवाणुप्पिए! अम्हेहिं थेराणं अंतिए धम्मे णिसंते जाव पैन्वयामो, तुमं देवार्णैप्पिए ! किं करेसि १ तते णं सा दोवती देवी ते पंच पंडवे एवं वयासी-जति णं तुब्भे देवाणुप्पिया ! संसार- १५ मन्त्रिग्गा जाव पव्वयह, ममं के अण्णे आलंबे वा जाव भविस्सति ? अहं पि य णं संसारभउव्विग्गा देवाणुप्पिएहिं सार्द्धं जाँव पव्वतिस्सामि ।
१. सुमालं हे १ विना । अत्र [ ] एतचिह्नान्तर्गतः पाठः पृ० २६५ पं० ४ अनुसारेण पूरितः, यदि तु पृ० ३४ पं० १०, पृ० ४५ पं०५, ७, पृ० ८४ पं० ३ अनुसारेण पूर्यते तदा [स्मालपापा अहीणपां वेदियसरीरं लक्खणवं जण गुगोववेतं माणुम्माणपमा गप डिपुण्णसुजायसम्वंग सुंदरंगं ससिलोमाकारं कंतं पियदंसणं । तए णं तस्स दारगस्स ] इति पाठोऽत्र भवेत् ॥ २. अम्हे खं १ ॥ ३. 'भेजे खं १ से १ ला२, ३ हे ३, ४, जे२ ॥ ४. प्रतिषु पाठाःपंडुसेणे २ तते हे १, २ जे १ ला १ खं १ । पंडुसेणे तए से १
ला २, ३, हे ३, ४, जे २ । दृश्यत
जं
॥
पृ० १४७ पं०६ टि० १५ ।। ५. प्रतिषु पाठाः - वेजं क पंडु' हे १ । 'भेजं कयं पंडु' जे १ । पडु हे १ जे १ विना ६. तर खं १॥ ७. दृश्यतां पृ० ३८ पं० २ – पृ० ३९ पं० ६ ॥ ८. जाव जुव' हे १ जे १ ॥ ९. “ तस्स णं परसिस्स रण्गो जेट्ठे पुत्ते सूरियकताए देवीए अत्तर सूरियते नामं कुमारे होत्था, सुकुनालपाणिपार जाव पडिरूवे । से णं सूरियकंते कुमारे जुवराया वि होत्था, पसिस्स रन्नो रजं च रटुं च बलं च वाहणं कोर्स च कोडागारं च पुरं च अंतेउरं च सयमेव पच्चुक्खमाणे पच्चुत्रेक्खमाणे विहरइ” इति राजप्रभीयसूत्रे ॥ १०. वि हे २ विना नास्ति ॥ ११. पियास दोवतिं हे २ । १२. मो तो पच्छा सं १ ला २, ३, हे ३, ४, जे २ ॥ १३. पव्वामो हे १ विना ॥ १४. गेहे जे १ खं १ ॥ १५. पव्वामो खं १ हे २ ला १ । पव्वायामो जे १ ॥ १६. णुपिया हे १ जे १ ॥ १७. जाव हे १ जे १ विना नास्ति । अत्र जावशब्देन मुंडा भक्त्तिा भगारामो अणगारियं इति पाठो ग्राह्यो भाति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
५
www.jainelibrary.org
