________________
[૩૮]
તીર્થકર જે ચાર જ્ઞાનને ધરનાર, દેવતાઓથી પૂજિત, અને નિશ્ચય કરીને મોક્ષમાં જનાર છે છતાં પણ શક્તિ પ્રમાણે બળ અને વીર્યને ઉપયોગમાં લઈને બધા બળથી ઉદ્યમ કરે છે તે દુઃખના ક્ષય કરવાને બાકીના સુવિહિત પુરૂએ ખાત્રીવાળા મેક્ષ માર્ગ માટે વિનવાળા મનુષ્ય જન્મમાં ઉદ્યમ કેમ ન કરે; (આ બે ગાથાને પરમાર્થ એ છે કે તીર્થકર જ્ઞાનથી જાણનારા અને દેવાથી પૂજિત છતાં મેક્ષને માટે ઉદ્યમ કરે તે બીજા ડાહ્યા પુરૂષે મનુષ્ય જન્મમાં સુખને બદલે અનેક દુખ આવનારાં જાણીને શા માટે મેક્ષ આપનારા ચારિત્ર ધર્મમાં પિતાની સંપૂર્ણ શક્તિથી ઉદ્યમ ન કરે) હવે ઉદ્દેશાને અર્વાધિકાર શસ્ત્ર પરિજ્ઞાને આ પ્રમાણે છે. जीवो छकाय परु, वणाय तेसिं वहेय बंधोत्ति । विरईए अहिगारो, सत्यपरिण्णा ए णायव्वो ॥३५॥
તેમાં પહેલા ઉદેશામાં સામાન્યપણે જીવનું અસ્તિત્વ સિદ્ધ કરવું. અને બાકીના ઉદેશામાં વિશેષ પ્રકારે પૃથિવીકાય. વિગેરેનું અસ્તિત્વ બતાવવું. અને બધાને છેડે જે કર્મનું બંધન છે તેની વિરતિ બતાવવી. આ છેડે મૂકેલ હોવાથી પ્રત્યેક ઉદેશના વિષયમાં જોડવું. પહેલા ઉશામાં જીવનું - વર્ણન, તેના વધથી બંધન, અને તેનાથી પાછા હઠવું તે, વિરતિ છે. અહિં શસ્ત્ર પરિજ્ઞા એ નામમાં બે પદ છે. તેમાં પહેલા શસ્ત્ર પદના નિક્ષેપ બતાવે છે. '
