________________
(૧૮૫]
सेसाई दाराई, ताई जाइं इवंति पुढवीए। . एवं तेउद्देसे, निज्जुत्ति कित्तिया एसा ॥ १२५ ॥
પૂર્વે કહેલાં દ્વારે જે પૃથિવીકાયના ઉદ્દેશામાં કહેલાં તે તેજસ કાયનાં પણ સમજવાં. તે બધી નિર્યુક્તિઓ અગ્નિકાયના ઉદ્દેશામાં લાગુ પડે, એમ સમજવું.
હવે સૂવાનુગમમાં અસ્મલિતાદિ ગુણયુક્ત સૂત્ર કહેવું તે આ છે.
से बेमि व सयं लोगं अब्भाइक्खेजा, व अत्ताणं अन्भाइक्खेजा, जेलोयं अन्भाइक्खह, से अत्ताणं अन्भाइक्खह, जे अत्ताणं अन्भाइक्खइ, से लोयं अन्भाइक्खइ । ( सू० ३१)
એને સંબંધ પૂર્વ માફક છે. જેવી રીતે મેં સામાન્ય આત્મ પદાર્થ પૃથિવી અપકાય જીવ વિભાગનું વર્ણન કર્યું, તેવી રીતે હું અહિં એક સરખે જ્ઞાન પ્રવાહવાળે અગ્નિકાય જીવના સ્વરૂપવાળે ઉપલંભથી ઉત્પન્ન થયેલ, જીવ વચનને સંમદ (આનંદ) જેને થયું છે. એ હું કહું છું. શું ? તે બતાવે છે. અહિં આ પ્રકરણ સંબંધથી લોક શબ્દવડે અગ્નિકાય લેક કો, તેથી તે અગ્નિ લેકને જીવપણે પિતાની મેળે ઉડાવી ન દે (જીવપણે માને) એ અભ્યા
ખ્યાન (ન માનવા) માં આત્માનું પણ નિશે જ્ઞાન વિશેરેને ગુણ સમૂહ છે, તેના વડે તેનું અભ્યાખ્યાન કરવું થાય
