________________
[૨૭]
પ્રાપ્તિ તથા ત્યાગ તેના વડે છે, અને જ્ઞાનના આધારથીજ ખધાં દુ:ખ ક્ષય થાય છે, પણ તે જ્ઞાન માફક ક્રિયા પ્રધાન માનતા નથી; આ જ્ઞાન નયવાદ થયા, હવે ચરણ નય કહે છે; તે ચરણને પ્રધાન માને છે. સકલ પદાથ માં અન્વય બ્યતિરેકના સમધિગમ્ય પણાથી તે પ્રધાન છે, જેમકે જ્ઞાન હોય તા પણ સકલ વસ્તુને જાણવા છતાં ચારિત્ર વિના ભાવમાં ધારણ કરેલાં કર્માના ઉચ્છેદ ન થાય, અને તેના વિના મેાક્ષનાં લાભ ન થાય, તેથી જ્ઞાન પ્રધાન નથી, પણ ચરણ પ્રાપ્ત થતાં સવ મૂળ અને ઉત્તર ગુણવાળું ચારિત્ર હાવાથી, તે પ્રાપ્ત થતાં ઘાતી કમના ઉચ્છેદ થાય છે, અને તેથી કેવળ જ્ઞાન થાય, અને તેથીજ યથખ્યાત ચારિત્ર પ્રાપ્ત થતાં અગ્નિ જવાળાના સમૂહથી જેમ કાટ ખળી જાય, તેમ તે ચારિત્રથી સકલ કમ સમૂહ નાશ થાય છે, અને તેથીજ અન્યા ખાધ સુખવાળુ મેક્ષ થાય, તેથી ચારિત્ર તેજ પ્રધાન છે. આ અન્દેનુ આચાય. સમાધાન કરે છે. એક એકને પ્રધાન માનવાથી અને ખીજાને ઉડાવવાથી બન્ને મિથ્યા દર્શનીય (ભૂલેલા) છે. કારણ કે ક્રિયા વિના જ્ઞાન નકાસુ છે, અને જ્ઞાન વિના ક્રિયા નકામી છે, જેમ દેખવા છતાં પાંગળા આગમાં મળી મુએ, અને દોડવા છતાં આંધળા ખળી સુએ, તેથી જૈન મત પ્રમાણે ના જ એક બીજા સાથે અપેક્ષા ન રાખે, તા તે મિથ્યાત્વ રૂપે રહી સમ્યકૂભાવને અનુભવતા નથી, પણ પરસ્પર અપેક્ષા રાખી એકઠા થયેલા પરસ્પર અર્થ ખતાવવાથી, સંમ્ય
',
