________________
[૧૮૬) છે. અને આપણે પૂર્વે આત્માનું જીવપણું સાધ્યું. તે ઉડાવવું. તે ન્યાય નથી એ પ્રમાણે તેજસ્કાયનું પણ જીવપણું સાધવાથી અભ્યાખ્યાન કરતાં યુક્તિમાં ન અવતરે, અને એ પ્રમાણે યુક્તિથી આગમ બળ પ્રસિદ્ધ અગ્નિકાયને ઉડાવા જતાં આત્માનું પણ અભ્યાખ્યાન થાય છે. કોઈ કહે ભલે થાઓ, આચાર્ય કહે તેમ નહિ તે બતાવે છે. નેર ગત્તા ગમાણે દરેકને અનુભવાતા જ્ઞાન ગુણવાળા દરેકના શરીરમાં રહેલા આત્માને ન ઉડાવ, તેના શરીરમાં રહેવાપણાથી કઈ પણ ઈચ્છિત ફળના ઉદ્દેશવાળાએ આ શરીરમાં રહેવાપણાથી આ શરીર આપ્યું છે, તથા આ શરીર કઈ પણ ઉદેશથી છેડયું છે, વિગેરે હેતુઓ વડે છેવત્વ અમે સાધ્યું છે, તેને જ ફરીને સાધવું તે વિદ્વાનોના મનને દળેલાને દળવા માફક આનંદ ન પમાડે.
એ રીતે આત્માની માફક અગ્નિ-લોકને (જીવપણે) સાધેલ છે. અને અતિ સાહસિક હોય તે તેને ઉડાવવા ચાહે, ( ફરી પ્રમાણ માગે) તે પિતાના આત્માને પણ ઉડાવે છે, અને જે આત્માને તે હમેશાં અગ્નિ-લેકને ઉડાવે છે, કારણકે વિશે સામાન્યપૂર્વક રહેલા છે, અને આત્માનું સામાન્યપણે સિદ્ધ થતાં, પૃથિવી વિગેરે આત્મ-વિભાગ સિદ્ધ થાય; પણ બીજી રીતે ન થાય; કારણકે, સામાન્યનું વિશેષમાં વ્યાપકપણે છે, અને વ્યાપકની નિવૃત્તિમાં વ્યાસની પણ નિવૃત્તિ અવશ્ય થવાની (આથી એમ સૂચવ્યું કે, જીવપણું દરેકમાં સામાન્ય છે, અને મનુષ્ય
