________________
[૧૦૧]
અથવા મારા સબધી એણે માર્યાં છે. એમ ધારી તેનુ વેર વાળવા માટે તેના વધ અંધમાં પ્રવર્તે છે. તથા પેાતાના મરણની નિવૃત્તિ માટે દુર્ગા વિગેરે દેવીએ માગેલા બકરા વિગેરેના ભાગ આપે છે. અથવા યશા ધની માફક આટાના ટુકડા બનાવીને ધરે છે. તથા મેાક્ષને માટે જેનુ ચિત્ત અજ્ઞાનથી ઘેરાયલું છે, એવા મનુષ્યા પચાગ્નિતપ વિગેરે જે પ્રાણીઓને દુ:ખ દેનારાં અનુષ્ઠાન છે, તેમાં પ્રવર્તમાન થઈને કમ ગ્રહણ કરે છે. અથવા જાતિ મરણુ અન્નથી મુકાવા માટે ડિસાદિ ક્રિયા કરે છે. આ શિવાય નાફ મરળ માવળાપુ ' ત્તિ, બીજો પાઠ છે. તેના અર્થ એ છે કે ભાજનને માટે કૃષી (ખેતી) વિગેરેમાં પ્રવતે લા પૃથિવી, પાણી, પવન, અગ્નિ, વનસ્પતિ, તથા બે, ત્રણ, ચાર, પાંચ ઇન્દ્રિયવાળા જે જીવા છે, તેમને મારવા માટે ઘમવાન થાય છે. ( આમાંના મનુષ્યના શાન્તિમય જીવન માટે ગ્રહસ્થાને જે ખાસ જરૂરનાં કૃત્ય છે, તે છેાડીને આરંભ પરિગ્રહ વિશેષ પણે ન કરવા તથા સાધુઓના માટે સવ થા શાન્તિમય જીવન ગુજારવા આરંભ પરિગ્રેહના નિષેધ છે.) તથા દુઃખના પ્રતિઘાત (દૂર કરવા) માટે ધ્યાન રાખી પેાતાનારક્ષણ માટે આરંભ કરે છે. જેમકે વ્યાધિના પીડાયલા તેતરનુ માંસ તથા મદિરા વિશેરૈનું પાન કરે છે. તથા વનસ્પતિના મૂળ, છાલ, પાંડાં, રસ વિગેરેથી સિદ્ધ થયેલા શત પાર્ક વિગેરેને માટે અગ્નિ
.6
