________________
[૧૬૩]
પેાતે સામર્થ્યથી અકાયના જીવાને પણ ન માને, કારણ કે આત્માની અંદર હાથ વિગેરે અવયવ યુક્ત શરીર અધિછાતા છે છતાં તેને ઉડાવે છે, તેા પછી જેનુ' ચેતના લિંગ અવ્યક્ત છે એવા અપકાય જીવાને ઉડાવે એ તા સહેવુજ છે.
આ પ્રમાણે અનેક દાષા આવતા જાણીને બુદ્ધિમાન પુરૂષ અપકાય નથી, એવુ' ખાટુ' ન બેલવું, એવુ વિચારીને અપકાયમાં પણ જીવ છે, એમ સમજીને અપકાયના આરંભ સાધુઓએ ન કરવા, પણ ઐદ્ધ મત વિગેરેના સાધુએ તેનાથી ઉલટા એટલે અપકાયની હિંસા કરનારા છે, તે અતાવે છે.
लज्जमाणा पुढो पास अणगारा मोत्ति एगे पवयमाणा जमिणं विरूवरूवे हिं सत्थे हिं उदय कम्म समारंभेणं उदय सत्यं समारंभ माणे अणेग रूदे पाणे विहिंसह । तत्थ खलु भगवता परिण्णा पवेदिता । इमस्स चैव जीवियस्स परिवंदण माणण पूपणाए जाइ मरण मोयणाए दुक्ख पडिघाय हे से सयमेव उदय सत्यं समारभति अण्णे हिंवा उदय सत्थं समारंभावेति अण्णे उदय सत्थं समारंभ ते समजु जाणति । तं से अहियाएं तं से अबो हि ए। से तं सं युज्झमाणे आयाणीयं समुट्ठाय
