________________
પ્રત્યાખ્યાન પરિણાને વિશેષથી જ્ઞ પરિણાપૂર્વક બતાવે છે. ઉદકને આરંભ કરે બંધ માટે છે, એવું જાણીને મર્યાદામાં રહેલે ડાહ્ય પુરુષ પિતાની મેળે ઉદકને નાશ કરનાર શસ્ત્ર ન ચલાવે, ચલાવરાવે નહિ, અને ચલાવનારને અનુદે નહિ. જે મુનિને ઉદકશાસ્ત્રના સમારંભ બન્ને પ્રકારે જાણીતા છે, તે જ મુનિને, મુનિ કહે છે જ્ઞાતા હે જંબૂ, મેં સાંભળ્યું છે, તે તને કહું છું... ત્રીજે ઉદ્દેશ પૂરે થયે. તે - હવે થે ઉદ્દેશો કહીએ છીએ; તેને ત્રીજા સાથે આ સંબંધ છે. ત્રીજા ઉદેશામાં મુનિપણના સ્વીકાર માટે અપકાય બતાવ્યું. હવે મુનિર્વાના સ્વીકાર માટે ક્રમે આવેલે અગ્નિકાયને ઉદ્દેશ બતાવે છે. (અગ્નિના છ બતાવવા થે ઉદ્દેશે કહે છે,) તેનાં ઉપક્રમ વિગેરે ચાર અનુગદ્વાર કહેવા તેમાં નામ નિષ્પન્ન નિક્ષેપમાં તેજસ્ ઉદ્દેશ એવું નામ છે. - તેમાં તેજ શબ્દના નિક્ષેપા વિગેરે દ્વાર કહેવાં; અને
અહિયાં પૃથિવીના વિકલ્પ માફક કેટલાંક દ્વારમાં અતિદેશ ( જુદાપણું) તથા વિલક્ષણપણથી બીજા દ્વારેનું અ૫ (પાણીનું) ઉદ્ધાર (બાકી રહેલાં) એ બેને ધ્યાનમાં લઈને નિર્યુક્તિકાર ગાથા કહે છે. तेउस्स वि दाराई, ताई जाई हवंति पुढवीए । नाणत्तीउ विहाणे, परिमाणु व भोग सत्ये य॥११६॥
અગ્નિના પણ દ્વાર વિગેરે નિક્ષેપ પૃથ્વીમાં બતાવ્યા ૧૨
