Book Title: Parmatma ke Pamaratma
Author(s): Lalitvijay
Publisher: Shrutgyan Amidhara Gyan Mandir

View full book text
Previous | Next

Page 21
________________ જન્મવું પરાધિનપણે, જીવવાનું પણ જેમ તેમ પરાધિનપણે, અને મરવાનું પણ પરાધિનપણે. શુભ કર્મના ભેગે પૂણ્યથી અહીં તમામ વાતની ફાવટ આવી જાય અને કાયમ રહેવાનું મન પણ થાય, છતાં અનિચ્છાએ મરવું જ પડે એ પામરતા જીને ખટકતી નથી પરમાત્મસ્વરૂપ એવા અમે આમ પામર રહેવાને શું સર્જાયા છીએ? હરગીઝ નહિ, આવો જ્યારે અંતઃકરણમાંથી અવાજ આવશે ત્યારે પામરામા શાથી ? એને ખ્યાલ આવશે અને એના કારણભૂત સંસાર સુખને રાગ જ પામર બનાવનાર છે, એવું ખરેખર ભાન થશે ત્યારે રાગને નાશ કરવા જીવ કમર કસશે. રાગને નાશ કરવાનું નક્કી કરશે ત્યારે રાગ કરાવનારા સાધને લક્ષમી સ્ત્રી આદિદુઃખનાં કારણેને ત્યાગ કરવાની ભાવના થશે, માન્યતા-દષ્ટિ ફરી જશે. જેને સુખનાં સાધને માનતે હવે તે સુખનાં નહિ પણ દુખના સાધને છે એવી દષ્ટિને જ્ઞાનીઓ તવદષ્ટિ કહે છે. આગળ કહી ગયા તેમ રામચંદ્રજી, સતી સીતાજી, નળરાજા, દમયંતી સતી, અંજના, દ્રૌપદી, પાંડવે આદિ મહાપુરૂષ જગતના આભુષણ રૂપ થઈ ગયા. સવારમાં જેઓના નામ લેવાથી પણ શ્રદ્ધાળુ આત્મા પાવન બને છે. તેઓએ તે જન્મમાં ઊંચી કેટીનું જીવન જીવી જગતને આદર્શરૂપ થવાનું કારણ આપ્યું. એવા આદર્શ સત્પરૂ, સન્નારીઓને દુઃખ કેમ આવ્યા? કારણ સ્પષ્ટ છે. આ જગતમાં જીવ અનાદિકાળથી કર્મના સંજોગે પરવશ થઈ સંસારમાં પરિભ્રમણ કરે છે અને અનંતકાળે મહાદુર્લભ માનવ જન્મ પામે છે. સાથે આર્યદેશાદિ ઊંચી કેટીની સામગ્રી પણ પામે છે. તેમાં સાવધ રહે તે જ ઊત્તરોત્તર ધર્મ આરાધના દ્વારા સંસારમાં પણ ગણાતા ઊત્તમ સુખ મેળવવા છતાં અંતે મોક્ષ પ્રાપ્ત કરી શકે છે. પણ

Loading...

Page Navigation
1 ... 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160