________________
પટ્ટ
જઈને દેવીની જેમ ઉપાસના કરવા લાગ્યા. દવદન્તી પણ વિશ્રામને પામી સાÖવાહની ભક્તિથી ખધું દુ:ખ તત્કાળ વીસરી ગઈ.
એ અવસરે અખંડ ધારાએ વરસાદ મુખ જોરથી વરસવા માંડ્યો, જોતજોતામાં પાણીના પ્રવાહથી એ અરણ્ય જળમય ખની ગયું, જ્યાં જુએ ત્યાં પાણી જ પાણી થઇ ગયું, ત્રણ રાત્રી સુધી વરસાદ વચ્ચેાં, બંધ થયા ત્યારે ચારે બાજુ કાદવકીચડ થઇ ગયા, દવદન્તી પણ વરસાદ બંધ થયા પછી સા વાહને કહ્યા સિવાય એકલી એ સ્થાન છેડીને રવાના થઈ ગઈ.
નળે સતીને ત્યાગ કર્યું ત્યારથી ચતુર્થાં તપ કરવામાં દવન્દ્વન્તી લીન થઈ, ધીમે ધીમે આગળ જવા લાગી. આગળ જતા અમાવાસ્યાના અંધકાર જેવા કાળા ભયંકર સાક્ષાત યમના જેવા એક રાક્ષસ સામેથી આવતા જોયા. પાસે આવી રાક્ષસે દવદન્તીને કહ્યું, અરે માનુષ હું બહુ જ ભૂખ્યા છું, ઘણા કાળે તુ ભક્ષપણાને પ્રાપ્ત થઈ છે માટે જલદી તારૂ ભક્ષણ કરી મારી ક્ષુધાને તૃપ્ત કરીશ. દ્વન્દ્વન્તી ભય પામવા છતાં, ધીરતાનું અવલંબન કરી મેલી : ૨ ૨ રાક્ષસ ! મને મરણના ભય નથી, પરંતુ હું પરસ્ત્રી છું, આહુત ધમ થી વાસિત મારૂં મન છે, મને સ્પર્શ કરીશ નહિ, કરીશ તે તું મહાદુ:ખને પામીશ. જરા વિચાર કર.
:
દ્રવદન્તીનાં સત્ત્વશાલી વચના સાંભળી રાક્ષસ ખુશ થયા. રાક્ષસે કહ્યું : હું તારા પર તુષ્ટમાન થયા છું, તારૂ શું ભલુ કરૂ ? દવદન્તીએ કહ્યું: જો તુષ્ટ થયા છે, તેા કહે મારા પતિના સમાગમ મને કચારે થશે. અવિધજ્ઞાનથી જાણીને રાક્ષસે કહ્યું, રાજ્ય ત્યાગથી માંડીને બાર વર્ષે તારા પતિના સમાગમ થશે.
