________________
૧૦૮
ભૂતકાળમાં થયા છે તે હવે આ જન્મમાં ન થાય એવુ' સંચમી જીવન–માક્ષના જ ધ્યેયવાળું જીવન જીવા–અપનાવે.
ખાકી તા સંસારના સુખ માટે ધમ કરવાથી એ સુખથી અધમ વધવાના, એ નક્કી છે. મહામુનિઓને સંસારના સુખા તરફ ઘૃણા ઉપજી અને ત્યાગ કર્યો. ધર્મોના પ્રભાવે મળવા છતાં એના સામુ' પણ જોયુ નથી. વિદ્યાધર ગચ્છમાં શ્રીમાન્ પાદલિપ્તસૂરિને પેાતાના ગુરુની સેવા કરતાં, પ્રસન્ન થયેલા ગુરુએ પાલેપા નામની આકાશે ઉડવાની વિદ્યા આપી, માગી નથી. પરંતુ ગુરુસેવા અને એમાંથી ગુરુની પ્રસન્નતા પ્રાપ્ત કરનાર શિષ્યને ચમત્કારી વિદ્યાએ ગુરુ આપે એમાં નવાઈ નથી. લાયકને બધું મળે છે. પણ એને તેા મેાક્ષ જોઈએ છે. દેવ, ગુરુ, ધર્માંની સેવા મેક્ષ આપવા સમથ છે; તે એના અંતગત દુન્યવી વૈભવા તે સામે ચાલ્યા આવે છે.
વિદ્યાના ખળે રાજ શત્રુજય, અષ્ટાપદ, રૈવત, આખુ અને સમેતશિખર પાંચ તીર્થોની યાત્રા કરી ભેાજન લેતા, ભેાજનમાં ફક્ત ચેાખાના જ આહાર લેતા. સમગ્ર વિગઈઓના ત્યાગથી અનેક લબ્ધિઓ પ્રાપ્ત થઈ હતી. થાય જ તે; કારણ કે એમને જોઈતી નથી, અને મળે તે સદ્દઉપયોગ જ કરવા છે. તેથી જ રાજ પાંચે તીર્થોની સ્પર્શના કરતા હતા.
બીજી ખાજુ નાગાર્જુન નામના મિથ્યાત્વી, કપટ શ્રાવક થઈ સેવા કરવા પાદલિપ્તસૂરિના પગમાં પડતા અને લેપની ઔષધિઓ જાણવા સુધતા હતા. અનુક્રમે ૧૦૭ ઔષધીઓ જાણી શકયો. ૧ બાકી રહી. ઘણા પ્રયત્ન કર્યો પણ જાણી શકયો નહિ, અને જાણેલી ઔષધિઓના લેપ તૈયાર કરી ઉડવાના અખતરા કર્યાં પરંતુ શરીરે ચાંદા પડતાં ગુરુએ પુછ્યુ: ભદ્ર! આમ કેમ?
