Book Title: Parmatma ke Pamaratma
Author(s): Lalitvijay
Publisher: Shrutgyan Amidhara Gyan Mandir

View full book text
Previous | Next

Page 147
________________ ૧૩૬ એનું દુઃખ નથી પરંતુ જેન ધર્મનો ત્યાગ કરતા નહિ. આર્ય અબળાઓ આવી હોય. ધર્માત્માને જીવતાં આનંદ-સારાં કામે વધુ થશે. મરતાં પણ આનંદ-સદ્ગતિમાં શંકા નથી. ગરીબાઈ ચાલી ચલાવીને આવતી નથી. આમંત્રણ આપેલું હોય તે જ આવે, જાતે સજેલી છે. | કિંમત માલની છે, બારદાનની નહિ. તેમ મોક્ષ એ માલ છે, દુન્યવી તુચ્છ સુખ બારદાન છે. અસંતોષીને બંગલામાં–પલંગમાં ઉંઘ આવે નહિ, જ્યારે સંતેષીને ઝાડ નીચે રસ્તા પર સુખ નિંદ્રા આવે. ગાય ભેંસના ફક્ત વખાણ કરવાથી લાભ નથી, તેમ ધર્મનાં વખાણ કરવાથી લાભ નથી. ગાયની સાર-સંભાળ, ચારો–પાણી થયા પછી જ દૂધ આપે છે. તેમ ધર્મનાં અનુષ્ઠાને કરવાથી લાભ થાય છે, વખાણથી નહિ. ખરી કેળવણી છે કે જે પાપનું જાણપણું કરાવે. રહ્યાસહ્યા પુણ્ય-પાપના સંસ્કારને ભુલાવે, ધર્મને ભુલાવે એવી કેળવણી આર્ય સ્વને પણ ઈચ્છે નહિ. આંધળે કૂવામાં પડે, અને દેખતે પડે એમાં બહુ જ ફેર છે. પર રાષ્ટ્રના આક્રમણથી બચવા લશ્કર સેનાપતિની જરૂર તેમ અંતરંગ શત્રુઓથી બચવા ધર્મરૂપી સેનાપતિ અને સગુણરૂપી સિન્યની જરૂર હોય જ. દુઃખીને જોઈ અમારું હૃદય દ્રવી ઊઠે છે, એવું બોલનાર લહેરથી વાંદરા-ઊંદર–તીડ મારવાની યોજના ઘડે છે. પથરની કે થાંભલાની હડફેટમાં આવી માથું ભાંગનારે પત્થર કે થાંભલા પર ગુસ્સો કરે તે મૂર્ખ ગણાય, તેમ પિતે

Loading...

Page Navigation
1 ... 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160