________________
૧૪૦
ખલાસ કરીને કદી ન ખૂટે એ અખૂટ ખજાને મેળવવાને છે. દુર્લભતા સમજાય તે જ આવું બને.
હિંસાને અહિંસાના ખાતામાં ખતવણી કરવી એ ઊંધી ખતવણી છે. જીવ મહામિથ્યાત્વના ગે ઉંધી જ ખતવણ કરતે આ છે.
પરિગ્રહમાં ભળે એ મર્યો અને દુર્ગતિમાં ફર્યો. સંપત્તિ અને શાંતિને પ્રાયઃ વેર હોય છે. અશાંતિનાં કારણે દૂર કર્યા સિવાય શાંતિ આવે નહિ.
અગ્નિમાં હાથ નાખું પણ બળું નહિ એવું બોલનાર મૂર્ખ છે.
બીજાને અગવડમાં મૂકું, દુઃખ આપું, પરંતુ મને કઈ અગવડમાં મૂકે અથવા દુઃખ આપે તે પસંદ નથી એવું માનનારો બેવકુફ છે.
એકને લુંટ્યાને આનંદ, બીજાને ગયાનું દુઃખ.
મારા લગ્નને આનંદ મારા માતા પિતા અને સર્વે જાદવેને આનંદ. પરંતુ વાડામાં અનેક સંખ્યા પુરાયેલા ખાવા માટેના પશુઓને તે હોળી જ. માટે જ શ્રી નેમનાથસ્વામીએ જાન પાછી વાળી. શ્રીમંતાઈને ટકાવવા પણ ગરીબને મદદ કરે.
જ્યાં ક્ષણ પહેલાં આનંદ મંગળ મઝાની મહેફિલ ઉડે, ત્યાં બીજી જ ક્ષણે રડાળ કલ્પાંત કરાતે જોવાય એવા આ સંસારમાં કેણ રહે? સમજુ તે નહિ જ.
સુખીએ દુખીની ઉપેક્ષા કરવી એટલે પિતાના જ ભવિષ્યના સુખની ઉપેક્ષા કરવા બરાબર છે.
