________________
૧૩૯
આશાના દાસ ન બનતાં આશાને દાસી બનાવે. વિભવ વહેંચાશે, વેદના નહિ વહેંચાય.
હિંસક જનાઓથી કદાચ લાભ દેખાય; પરંતુ એ લાભ અનંત નુકશાનીમાં પલટાશે.
બસ, આટલું જ? એવું અસંતેષને લાગે. અહે, આટલું બધું ! એવું સંતેષને લાગે.
ગરીબે સુખીની ઈર્ષ્યા કરવી તે ભવિષ્યમાં પણ પિતે વધારે દુઃખી થવાનું સર્જન કરે છે.
જનાઓ સ્વ–પરના કલ્યાણની હોય, અને સ્વ–પરના નાશની પણ હોય.
કોઈની પણ ડખલગીરી વગરનું જીવન તે જ આઝાદ જીવન છે.
જીવાય કાયમ અને જરૂર કશાની નહિ એ જ આબાદ જીવન છે.
ગરીબે કરતાં શ્રીમંતોની દશા આજકાલ વધુ શેનિય છે પણ શ્રીમંતાઈના ઘમંડમાં તે તેઓને જણાતી નથી.
ગરીબોને ગરીબાઈ ખટકે છે, જ્યારે શ્રીમંતને તે ચાલી ન જાય એ ખટકે છે.
ધર્મ દ્વારા જે ક્ષય પામે એવાં સુખની ઈચ્છા કરવા કરતાં ક્ષય ન પામે એવા સુખની ઈચ્છા કરનાર જ સમજુ છે.
દેવલોકમાં પુણ્ય મુડી ખલાસ કરી જીવવાનું છે. નર્ક અને તિયચમાં દેવું આપીને તથા નવું દેવું કરીને જીવવાનું છે.
એક માનવ જીવન જ એવું દુર્લભ છે કે દેવું આપીને
