________________
પાનું પડયું હોય તે ભગવે પણ પિતે ભગવાય નહિ મનો દશાથી નિજર કરે.
આત્માને પૂછે–ભેગવે છે કે ભગવાવ છે. ભગવે તે માલીક. અવસરે ત્યાગ કરતાં વાર કરે નહિ.
ચેતનાશક્તિથી જ્ઞાન મેળવવું અને વિર્યશક્તિથી સુંદર જીવન ઘડવું.
સ્વાધિનપણે-દુઃખ ભેગવી કમને ક્ષય કરવાને અવસર દુર્લભ છે, પણ પરાધિનપણે નર્યાદિ ગતીમાં દુઃખ ભોગવવાથી લાભ નથી, કર્મ બંધ છે.
નદી વર્ષા ઋતુમાં પૂરથી પિતાના જ કાંઠાને તેડી પાડે છે, તથા અશુચી ગંદકી કચરાને સંગ્રહ કરે છે, તેમ લક્ષમી અને યૌવનનું પૂર એગ્ય માર્ગે વળાય નહિ તે-સંસ્કૃતિ અને સદગુણેથી તે વ્યક્તિ તુટી પડી, જુગાર–પરસ્ત્રી આદિ વ્યસનને સંગ્રહ કરી વિનાશ પામે છે.
સંસારમાં વસવું, ભટકવું, માયાની જાળમાં ફસાવું એ પ્રવાહ સતત ચાલુ હાઈ એમાંથી છુટવાને પુરૂષાર્થ એ જ શ્રેયસ્કર છે.
શાખને ખાખ થતાં વાર લાગતી નથી.
અગ્નિ અને હિંસા સર્વભક્ષી છે. જુઠું બેલી ઠગે હોય તે માફી માગી શકાય, ચોરી કરી હોય તે પરત કરી શકાય, બધાના ઉપાય છે; પરંતુ જીવ પાછો આપી શકાતું નથી માટે જ હિંસા એ મેટું પાપ હેઈ, અહિંસાના સુંદર બાગમાં વિહર-એક ઊકરડો–બીજું નંદનવન.
કોઈના મનને આઘાત લાગે એવું બોલવું તે એના ખૂન કરવા કરતાં વધારે પાપ છે.
