________________
૧૩૫
રામની દીક્ષા સાથે સેાળ હજાર રાજાએ અને સાડત્રીશ હજાર સ્ત્રીએ મળી ત્રેપન હજાર દ્વીક્ષાએ થઈ છે.
સ્વપ્નમાં જોએલુ સુખ નાશ પામે, અને આંખ ખૂલ્યા પછી દુ:ખ થાય નહિ. તેમ જ્ઞાનીને જડ વસ્તુના નાશથી દુઃખ થાય નહિ
યુદ્ધના રસીએ માણેાના પ્રહારને ગણકારે નહિ, તેમ જ્ઞાની આપત્તિના ડુંગરો તુટી પડે છતાં મુ ંઝાય નહિ.
વ્યાપારી વેપારના કષ્ટને, મજુર મેાજાના કષ્ટને, કષ્ટ ગણતા નથી ઉલટા રાજી થાય છે. તેમ જ્ઞાની ધર્મોની ક્રિયાઓને કષ્ટ ગણુતા નથી રાજી થાય છે.
કમની મહેરબાની હાય તેા જીવાય, મેળવાય, ભેગવાય એવું હાવા છતાં હું સર્વાં કાંઇ કરવા શક્તિમાન છું, એવા ફાંકા રાખનાર મૂખ છે.
ચેતનને બીજાની મહેરબાની ઉપર નભવુ' એ શરમ છે. દુ:ખી દીક્ષા લે છે એ કલ્પના વાહિયાત છે. દુનિયામાં દુઃખીના તેામાં નથી, જ્યારે દીક્ષા તા મહુ જ અલ્પ સંખ્યામાં છે. પુણ્યમાં માલ નહિ અને હૈયુ મેલું, છતાં ગઈને પાર નહિ. એકના સાચા દાસ થાએ તે કાયમી દાસત્વ મટી જાય.
મા-બાપ રાજી કેમ રહે, એ જોવાતુ હતુ. આજે ઉલટુ મા-બાપને નારાજ કરીને મા-બાપે કરેલું સગપણું તેડી નાખનારા સુધારક વિચારના ગણાય, એની પ્રશંસા થાય. અનાને માથે શિંગડાં હાય નહિ.
વનમાં ત્યજાએલાં સીતાજી મારૂ શું થશે ? એ વિચાર ન કરતાં પતિ રામનું શું થશે ? એમ વિચારી સંદેશે મેાક લાવે છે કે લેાકના કહેવાથી મારી કે રાજ્યના ત્યાગ કરશે
