________________
૧૫ સંસારમાં સુખ નથી અને મેક્ષમાં દુ ખ અંશ પણ નથી.
જ્યાં સુધી આપણું જીવન બીજાને ભયરૂપ છે, ત્યાં સુધી આ પણે ભય મુક્ત બની શકીએ જ નહિ.
બીજાને અગવડમાં મૂકી પિતે સગવડની ઈચ્છા કરે એ મૂર્ખાઈ છે.
ઉદારને ધન તૃણ સમાન, શૂરવીરને મરણ તૃણ સમાન, શીલ ધારીને અપ્સરા જેવી સ્ત્રી તૃણ સમાન અને નિસ્પૃહીને જગત તૃણ સમાન હોય છે.
સત્તા, કાયદા અને બુદ્ધિના જોરે કદાચ બીજાને દબાવી શકાશે, પરંતુ એ દબાયેલે–ઢંકાયેલા અગ્નિ સમાન છે એ ભુલવું નહિ.
ઉપદેશ સામાના મન પર અસર કરે છે, આદેશથી કે દબાણથી એમ બનતું નથી.
પરોપકારને ઓળખવો જોઈએ, જ્યાં ત્યાં થાય નહિ.
આ લેકના અહિક સુખની ચિંતા અને પ્રવૃત્તિ તે ભવિષ્યના સુખને નાશ સજે છે, આલેક પચાસ સે વર્ષને, ભવિષ્ય અનંતકાળને.
સુખ અને શાંતિની બુમ પાડવાથી એ મળતી નથી, કારણ કે એ બજારૂ ચીજ નથી, એ તે પોતાના સદવતન. માંથી પ્રગટે છે.
સર્વ ધર્મ સમાન માનનારા અને બાલનારા ધમને સમજ્યા નથી.
જેને ધમ જોઈ નથી એવા બોલે એની કશી કિંમત નથી.
