________________
૧૦૭ થયે, અંતે જરાસંધને વધ કરી કૃષ્ણ ત્રણખંડ ભક્તા વાસુદેવ. પણાના અભિષેકને પામે.
એ જ કૃષ્ણના પુણ્યક્ષયે આખરમાં દ્વારકાને દાહ થ. કૃષ્ણ-બળદેવ બને ભાઈઓ નિરાધાર અસહાય બની ગયા. કેઈને અગ્નિમાંથી બચાવી શક્યા નહિ, જંગલમાં ભટક્યા, પાણીની તૃષા લાગી, કૃષ્ણ બળભદ્રને કહ્યું ભાઈ મારૂં ગળું સુકાય છે, પાણી લાવી આપે, બળભદ્ર પાણી લેવા ગયા, પાણી આવ્યા અગાઉ જે કુણુના બચાવ માટે જરાકુમાર બારબાર વર્ષથી દ્વારકાથી દૂર જંગલમાં શીકાર કરી જીવતે. તેણે મૃગની બ્રાંતીથી પોતાના જ ભાઈ કૃષ્ણને બાણ મારી વિંધી નાખી, અસહ્ય પીડા ભેગવી અસમાધિપણે મૃત્યુ પામ્યાની હકીકત પ્રસિદ્ધ છે. વાત એ છે કે ભાગ્ય ફર્યું ત્યારે કૃષ્ણને પાણી પણ પીવા મળ્યું નહિ. પાણું હતું, પીનાર તૃષાતુર હતે પણ પીનારનું ભાગ્યરૂપી કનેકશન તૂટી ગયું હતું ત્યાં બીજું શું બને? આપણે જોઈ ગયા કે દમયંતીને વનમાં તૃષા લાગી, સુકી નદી આવી, પાણું નહોતું છતાં દમયંતીનું પુણ્યરૂપી કનેકશન હતું એટલે નદીમાં બે કાંઠે ખળખળ પાણી વહેવા લાગ્યું, પીધું, શાંત થઈ. વિગેરે દષ્ટાંતથી સમજી શકાય છે કે ભાગ્ય સાનુકૂળ હોય ત્યારે અને પ્રતિકૂળ હોય ત્યારે ઉલટા-સુલટી પ્રસંગે બન્યા છે, બને છે અને બનશે. માટે સર્વ ગુણ સંપન્ન એવા જિનેશ્વરદેવના કથન ઉપર શંકારહિત. પણે સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા રાખી, હેય ઉપાદેયનો વિવેક કરી આત્માને નુકશાન કરનાર દેને ત્યાગ અને લાભ કરનાર ગુણેને વિકાર કરવાથી પામરતા દૂર થતાં, પરમાત્મપદે પહોંચાશે. ભૌતિક સુખના રાગે અનેક દે–ગુણેથી આત્મા પાયમાલ
