________________
૧૦૧
ખરેખર અસાર એવા આ સૌંસારમાં આપત્તિ સિવાય ખીજું શું છે ? કાઇને આજે આપત્તિ પ્રત્યક્ષ છે તા કાઇને પરાક્ષમાં હાઇ ભવિષ્યમાં આવનારી છે તેમ સમજી સમજી જે છે તે સંસારના. ઢગલાબંધ સુખમાં પણ આસક્ત ન થતાં જ્યાં આપત્તિનું નામ પણ નથી અને સંપદાની ઈચ્છા સરખી નથી એવા મેાક્ષના સ્થાને જવા માટે કટિબદ્ધ થઈ વિનાશી વૈભવેાને ત્યાગ કરી સંયમ લઈ નિરતિચાર પાળીને મેાક્ષમાં ગયા છે, તેઓના જન્મ જ સાર્થક ગણાય. મનુષ્ય જન્મનું ફળ જ જ્ઞાનીએ સંયમ કહ્યું છે, તે સિવાયની ત્રણે ગતિમાં સંયમની પ્રાપ્તિ થતી નથી માટે જ મનુષ્ય જન્મની દુર્લભતા તિથ"કરાએ કહી છે.
ગભરાયેલી જીવયશાની–પેાતાના મરણ સંબધીની આગાહી ક ંસે સાંભળી ક્ષેાભ પામી ગયા. કપટ કળામાં કુશળ એવા કૅસે ખાનગીમાં દાક્ષિણ્યતાના ભંડાર વસુદેવને મેલાવી કહ્યું : હું મિત્ર! તું તમામ અથીની આશા પુરી કરનાર છે, મને નિરાશ કરીશ નહિ, મારી એક પ્રાથના છે તે સાંભળ.
વસુદેવે કહ્યું : “આપણા અન્ને વચ્ચે કયાં દાઈ છે, ખેલ શી માગણી છે. ’’
ક ંસે કહ્યું : “ મારી વ્હેન દેવકીના સાત ગĪ ( બાળક ) અપુત્રીઆ એવા મને આપવા, જેનું પાલન-પાષણ કરવાના ઉમગ મને મળે, 2
વસુદેવે સ્વતઃ વિચારીને કહ્યું: “ એમાં શું ખાટુ' છે, અલ દેવાદિ ઘણા મારે પુત્રા છે. મારી દેવકીના સાત બાળકાથી તુ પુત્રવાન થતા હાય તેા તારી માગણી હું માન્ય કરૂ છુ....
,,
