________________
મેળામાં બેસાડી, હે આયુષ્યમતિ! અમારા ભાગ્યદયે તું જોવામાં આવી છે ખરેખર પૂર્વ પુણ્ય હજી જાગતાં છે તું સુખપૂર્વક અહિયાં કાળ પસાર કર. થોડા સમયમાં તારા પતિને પણ તું જોઈ શકીશ. કહેવત છે કે જીવતે નર સેંકડો કલ્યાણને પામે છે. રાજાએ પણ હરિમિત્ર ઉપર ખુશ થઈને પાંચસે ગામ ઈનામમાં આપી કહ્યું. નળના આગમનથી અર્ધ રાજ્ય પણ આપીશ. પછી દવદન્તીના આગમનને નગરમાં મેટે મહત્સવ કર્યો. સાત દિવસ સુધી દેવપૂજા ગુરુભક્તિ વિશેષ પ્રકારે કરી. આઠમે દિવસે રાજાએ પુત્રીને કહ્યું: હે વત્સ! નળ સ્વયમેવ અહીં આવે એવી ચેજના કરીશું, તું મુદ્દલ ચિંતા કરીશ નહિ. આસ્તે આસ્તે સર્વ સારૂં જ થશે. એમ આશ્વાસન અને સ્નેહભર્યા વચનેથી દરદન્તી સુખપૂર્વક પિતાને ત્યાં રહેવા લાગી.
હવે દવદન્તીને ત્યાગ વનમાં કર્યા પછી નળનું શું થયું. તે પણ વૃતાંત ધનદે-વસુદેવની આગળ કહેવાની શરૂઆત કરી.
નળરાજા અરણ્યમાં ભટકતાં એક બાજુ વનની બાજુમાં ધુમાડે છે. આકાશમાં ચંદ્ર, સૂર્ય, નક્ષત્રાદિને જાણે શ્યામ બનાવવાને કમર કસી હોય તેમ ધુમાડે આકાશતલ સુધી પહોંચી ગયે. ભુતળ ઉપર વાંસ વૃક્ષો વનસ્પતિ પણ અગ્નિથી ભડભડ બળતાં હતાં. એના ધુમાડાથી સર્વત્ર શ્યામતા પ્રસરી ગઈ. શ્વાપદ પશુ, પક્ષીઓનાં આક્રંદ સંભળાવા લાગ્યાં. એટલામાં બળતા દાવાનળમાં મનુષ્યનો અવાજ નળે સાંભળે.
હે ઈશવાકુવંશ તિલક નળરાજા–ક્ષતિત્તમ, મારૂં રક્ષણ કરો, રક્ષણ કરે, તું નિષ્કારણે ઉપકાર કરનાર છે, તે પણ મને બળતો બચાવ કે જેથી હું પણ તારા પર ઉપકાર જરૂર કરીશ. શબ્દાનુસારે નળ તે દિશામાં દેડડ્યો. ત્યાં મોટે સાપ
