________________
૫૮
સંગીત સાંભળે તેમ તાપસે સાંભળવા લાગ્યા. એટલામાં ત્યાં વરસાદ વર્ષ શરૂ થયે. મુશળધાર વરસાદ પડવાથી તાપસે આપસમાં કહેવા લાગ્યા. આવી પરિસ્થીતીમાં આપણે ક્યાં જઈશું? વરસાદથી કેવી રીતે બચાશે?
દવદન્તીએ ભયભીત થયેલા તાપસને કહ્યું : બહીશો નહિ, બહીશો નહિ, એમ મેટેથી બોલીને તાપસની ફરતી રેખા અંકિત કરીને જે હું સતી હાઉં, સરળ આશયવાળી હોઉં તે આ રેખાની અંદર પાણી પડો નહિ, એ બેલી સતીત્વના પ્રભાવથી જાણે છત્ર ધર્યું હોય. અને પાણી શરીરને અડે નહિ એમ તે તાપ ઉપર વરસાદને છાટે પણ પડ્યો નહિ. આવા પ્રકારને ચમત્કાર જોઈને તાપસી કહેવા લાગ્યા. ખરેખર આ કોઈ મહાન દેવી છે, આવી શક્તિ કે માનવીમાં સંભવે નહિ. તાપસને ઉપદ્રવ દુર થયા પછી, વસંત સાર્થવાહે દવદનીને પૂછયું. હે ભદ્ર! કહે તું આ ક્યા દેવની પૂજા કરે છે. તે સાથે. વાહના પુછવાથી દવદન્તીએ કહ્યું: આ અરિહંત દેવની પ્રતિમા છે. ત્રણ જગતના નાથ છે, મનવાંછિત પુરનાર છે. એના પ્રભાવથી હું આવા અરણ્યમાં પણ નિર્ભય છું. મને વાઘ, સિંહ આદિ શીકારી હિંસક પશુઓ પણ કાંઈ જ અનિષ્ટ કરવા સમર્થ નથી એમ કહ્યું. કહીને જીવદયા મૂળ જૈનધર્મને સારો પરિચય આપે. અપૂર્વ જૈનધર્મને પ્રભાવ જાણીને વસંત સાર્થવાહ તથા તાપસે એ મિથ્યાત્વને ત્યાગ કરવા પૂર્વક તે ધર્મ અંગીકાર કર્યો. વસંત સાર્થવાહે ત્યાં તાપસપુર નગર વસાવ્યું. પાંચસો તાપસ ત્યાં બોધ પામ્યા તેથી તાપસપુર તરીકે તે નગરની પ્રસિદ્ધિ થઈ. તે નગરમાં સાર્થવાહે જિનમંદિર તૈયાર કરાવી શાંતીનાથ ભગવાનની મૂર્તિની સ્થાપના વિધિ મુજબ કરાવી પિતાના અઢળક ધનને સદ્વ્યય કર્યો અને કેટલાક કાળ ત્યાં પસાર કર્યો.
