________________
-
કરીશ. એમ કહીને નળે દવદન્તીને પાંદડાની શય્યા ઉપર પેાતાનું વસ્ત્ર પાથરીને સુવાડી. સુતાં મનમાં અહુન્ત દેવનુ સ્મરણું નવકાર ગણવા પૂર્વક કરીને સુઈ ગઈ. દવદન્તીને નિદ્રા આવી. ત્યારે નળે વિચાયુ કે-જેએ આપત્તિમાં સસરાને ત્યાં આશ્રય લેવા જાય છે તેએ લેાકમાં નરાધમ ગણાય છે. માટે શા માટે દવદન્તીના પિતાના શરણે હું જાઉં ? હવે તા મારા રદયને વજ્રમય બનાવીને આના અહિં જ ત્યાગ કરીને સ્વેચ્છા મુજબ રકની જેમ હું અન્યત્ર ચાલ્યા જાઉં, આ મારી પ્રિયાના શીલના પ્રભાવથી અને શાશ્વત મંત્રના બળે એને કાંઇ જ ઉપદ્રવ થશે નહિ, એમ નિણૅય કરીને છરી લઈ, પેાતાનુ અડધું વસ્ત્ર ફાડીને ધ્રુવન્દ્વન્તીના અધ વસ્ત્ર ઉપર નળે પેાતાના લેાહીવડે એક શ્ર્લાક સતી જાગે ત્યારે જાણે એમ સમજી લખ્યા. “ વિઠ્ઠલે બ્વેષ યાત્યાવા વટાડલ કૃતયા ક્રિશા; કેશલેષુ ચ તવામસ્તયારેકેન કેનચિત્ ? ગચ્છેઃ સ્વાશયે કિમ પિતુર્વા શ્વશુરમ્ય વા; મહુ તુ વાપિ સ્થાતુ ન ઉત્સહે હું વિવેકિની ? ” ૨
૧
ઉપર મુજબના અક્ષરા લખીને શબ્દ વગર રૂદન કરતા નળે ચારની જેમ મ મ ગતિએ જવાની શરૂઆત કરી દીધી.
સુતેલી પેાતાની પત્નિને, પાછુ વળીને જોતા, આગળ જતાં વારંવાર પાછુ જોતા, પત્નિને અગેાચર ( અદૃશ્ય થયા ) જ્યારે આગળ નીકળી જવાથી, પત્નિને નહિ જોવાથી, મનમાં વિચાર કર્યાં: અનાથ એવી એ બાળાને અરણ્યમાં સુતેલી જો વાઘ વિગેરે ફાડી ખાશે તેા તેની શી દશા થશે. માટે છુપાઇને રાત્રી પસાર થાય અને એ જાગ્રત થાય પછી જ હું ઋઉં. એમ વિચારી કેાઈ ઝાડના પાછળ ગુણ ઉભું રહી. પતિ તરફ નજર
