________________
વસુદેવ રાત્રી હોવાથી પલંગમાં સુઈ ગયે. પ્રાતઃકાલે સ્વજનેને પુછી, પત્નિ વિગેરેને જણાવીને પેઢાલપુર નગરે ગયે. હરિચંદ્ર રાજાએ પણ કુમારના સામે આવી સત્કાર કરવાપૂર્વક લક્ષમીરમણ ઉપવનમાં ઉતારો આપે, તે ઉદ્યાન સઘળા પ્રકારના વૃક્ષોથી સંકિર્ણ જેઈ, કુમારને અત્યંત આનંદ થયે. ઉદ્યાનમાં પૂર્વે ઘણા કાળથી રચાયેલા સુંદર પ્રાસાદે, ક્રિડા સ્થાને જોતાં કેઈના પાસેથી સાંભળવામાં આવ્યું કે, પહેલાં એકવીસમા તીર્થંકર શ્રી નમીનાથ સ્વામીનું સમવસરણ અહિયા હતું, અને દેવાંગનાઓએ રાસકિડ કરી હતી, તેથી ઉદ્યાનનું નામ લક્ષમીરમણ પડ્યું. કુમારે પૂર્વ ઇતિહાસ જાણીને ત્યાં જિન મંદિરમાં રહેલાં જિનબિંબની દિવ્યપહારે પૂજા ભાવપૂર્વક કરી, પૂજા વંદનાદિ કરીને ત્યાંની અપૂર્વ શેભા જોતાં–અસ્માત્ વાત્રેના નાદ, અનેક ધ્વજા, મંગલમય શબ્દોથી ગુંજી રહેલું, સુમેરૂ પર્વત જેવું, બંદીજનેના કોલાહલ યુક્ત–આકાશથી ઉતરતું એક મહાવિમાન વસુદેવકુમારે વિમયતાપૂર્વક જોયું.
વિમાન થોડે દૂર ઉતર્યા પછી-વસુદેવકુમારે આકુલતા રહિત, ધીર થઈને–આગળ રહેલા એક દેવને પુછયું, ઇંદ્ર જેવા-કયા દેવનું આ વિમાન છે?
દેવે કહ્યું હે મહાપુરૂષ–આ ધનદદેવનું વિમાન છે. ધનદ કઈ ખાસ કારણસર મૃત્યુલોકમાં આવેલ છે, અહિયાં રહેલી અહંત પ્રતિમાઓ પૂજીને–તરત જ કનકવતીને-સ્વયંવર જેવાસ્વયંવર મંડપમાં જવાનું છે, સાંભળી વસુદેવે વિચાર્યું.
અહે! જગતમાં એક કનકવતી ધન્ય છે, જેના સ્વયંવરમાં દેવે પણ આવે છે. આ બાજુ ધનદે પ્રભુ પ્રતિમાઓને વંદન
