Parmatma ke Pamaratma

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Shrutgyan Amidhara Gyan Mandir

Page 52

પુત્રી, સંકટમાં પણ પતિને ત્યાગ કરીશ નહિ. વડીલને વિનય કરજે, બને કુળને અજવાળનારી થજે. દવદન્તીએ, માતાની શીખામણ શીરસાવંઘ કરી.
નળ-દવદન્તીને રથમાં બેસાડી, નિષધરાજા સપરિવાર રવાના થયે, રાત્રી પડવાથી અંધકાર ચારેબાજુ ફેલાઈ ગયે, કઈ કઈને જોઈ શકે નહિ, ખાડા-ટેકરા સમાન ભુમી ન પારખી શકાયાથી વિષમ પરિસ્થિતિ પેદા થતાં નળે દવદન્તીને કહ્યું હે પ્રિયે, અંધકારને દૂર કરી પ્રકાશ આપનારૂં તારું કપાલમાં રહેલું તેજસ્વી તિલક પ્રગટ કરી માગને વિનરહિત બનાવ. તેજ વખતે પતિની આજ્ઞાનુસાર સ્વભાલપ્રદેશમાં રહેલું તીલક પ્રગટ કર્યું. તે જ ક્ષણે ઘરકાળીરાત્રીને અંધકાર દૂર થયો અને, રાત્રી છતાં દિવસને ભ્રમ પેદા થયે, નિર્વિન માર્ગ થવાથી સુખપૂર્વક પંથ કાપવા માંડ્યો.
- અવિચ્છિન્ન પ્રયાણ ચાલુ રહેતાં નલની દષ્ટિ એક મહામુનિ તરફ પડી, અનેક ભમરાઓથી ડંખતા પ્રતિભાધારી તે મહામુનિને જોઈ નળ-પિતાને કહ્યું, હે તાત! અહિંયાં કઈ મદ ઝરતા હાથીએ ખજવાળવા આ પ્રતિમા ધારી ધ્યાનસ્થ મહામાને ઝાડ સમજી શરીરની ખરજ ઉતારવા શરીરને વારંવાર ઘસેલું હોઈ તે હાથીના મદથી ભમરાઓ સુગંધ લેવા ડંખી રહ્યા છે. તો આપણે ત્યાં જઈ આ મહાત્માને ઉપદ્રવ દૂર કરીએ. માર્ગમાં જતાં મહાપુણ્ય આ પ્રસંગ મળે છે. તે એમના વંદન અને ભક્તિનું ફલ લઈએ. પુત્રના કહેવાથી નિષેધરાજા પુત્ર સાથે ત્યાં જઈ નિસ્પૃહી એવા મહામુનિને વંદનાદિ કરી ગ્ય ઉપચારોથી ઉપદ્રવ રહિત કરી, પુનઃ પુનઃ મુનિની પ્રશંસા કરતા માર્ગમાં આગળ વધવા લાગ્યા.