________________
८८
પાંડવ ચરિત્રમ્
સર્ગ - ૫ શિખર ઉપર શોભતા જ્યાં બેઠા તેટલામાં તેમણે આકાશમાં દિશાઓને નાની ઘૂઘરીના ઝણકારથી મધુર અવાજમય બનાવતાં સો-સો ધજાઓથી સુશોભિત વીજળીના ચમકારા જેવા કિરણો રૂપી કવચવાળા એટલે કે કિરણોને છોડતા આકાશમાંથી ઉતરતા બે વિમાન જોયા. પછી તે વિમાનમાંથી ઉતરીને વ્યોમચારી વિદ્યાધરોએ મણિચૂડને અને અર્જુનને નમસ્કાર કર્યા. તે પછી બંનેને સુંદર નાનપીઠ પર બેસાડીને સ્નાન કરાવ્યું. પછી તેઓને કંઈક ગરમ સુગંધી પાણીથી સ્નાન કરાવીને સુગંધી વસ્ત્ર વડે સાફ કરીને અને પછી શરીર પર ચંદન લગાવીને દેવદૂષ્ય કપડાં પહેરાવીને અલંકારોથી ભૂષિત કર્યા. કેટલાક વિદ્યાધરોએ તે બંને ઉપર ચંદ્રમંડલ જેવી પ્રભાવાળા શ્વેત છત્રોને ધર્યા. તે બેની પાસે કેટલાક વિદ્યાધરવર, ચામરો વીંઝતા હતા તથા તે બેની આગળ કેટલીક વિદ્યાધરીઓ બંસરી, વીણા આદિ વાજિંત્રો વડે સુંદર સંગીતને છેડતી હતી. તે બેની આગળ કેટલાક કોમળ વાણી વડે મંગલ પાઠકો તેઓના યશને ગાતા હતા. એ પ્રમાણે થતા મહા- મહોત્સવ વિશે તેઓ ચિંતવતા હતા કે આ શું દેખાય છે ? એ પ્રમાણે તેઓ વિચારતા હતા.
ત્યાં એકાએક વિમાનમાંથી નીકળીને મણિચૂડ વિદ્યાધરની પત્ની ચંદ્રાનના આગળ આવી ઉભી. તેને યથોચિત્ત કહેતાં તેના આશિષ વડે અભિનંદિત થતાં ચંદ્રાનના સહિત વિમાનમાં બેસીને ભેરી ભૂગલ આડંબર વડે દશે દિશાને બહેરી કરતાં તે બંને જણાએ શીધ્ર વિજયને માટે વૈતાઢ્ય પર્વત તરફ પ્રસ્થાન કર્યું. એ પ્રમાણે ક્રમપૂર્વક માર્ગમાં જતા નાના વિમાનો વડે પરિવરેલા વૈતાઢ્ય ગિરિના શિખર પર રતપુર નગરના દ્વાર પાસે આવ્યા. ત્યાં રોકાઈને અર્જુને વિદ્યુતવેગને માટે દૂતને મોકલ્યો. તે દૂતે વિદ્યુતવેગની પાસે આવીને ઉત્સાહપૂર્વક આ પ્રમાણે કહ્યું :
હે વિદ્યુતવેગ ! મહાબાહુ મધ્યમ પાંડવ અર્જુને મારી સાથે તમને આ પ્રમાણે કહેવડાવ્યું છે. મારા મિત્ર મણિચૂડનું રાજ્ય તે બલાત્કારથી ગ્રહણ કર્યું છે, તે પાછું આપ. જો જીવવાની ઇચ્છા હોય તો શીધ્ર રાજ્યને છોડીને તું તારા સ્થાનમાં પાછો જા. જો જીવિતવ્યથી કંટાળી ગયો હોય તો યુદ્ધ કરવા તૈયાર થા, નહિ તો આ મારા બાણો પ્રથમ તારું મસ્તક છેદશે (ગ્રહણ કરશે).”
ત્યારે વિદ્યુતવેગે અર્જુને કહેલું બધું સાંભળ્યું, પછી વિદ્યુતવેગ બોલ્યો : “હે દૂત ! ભૂમિનો કીડો મરવાની ઇચ્છાવાળો અર્જુન કોણ છે, જે સૂતેલા સિંહ જેવા મને પગના પ્રહારથી જગાડે છે.”
હે દૂતપશન ! તારો સ્વામિ અર્જુન મારા હાથની તાકાત રૂ૫ અગ્નિમાં પહેલું ઈંધણ (લાકડું) બનશે, ત્યાર પછી મણિચૂડને બાળી નાંખીશ. ત્યાંથી પાછો ફરેલો દૂત અર્જુન પાસે ગયો. વિદ્યુતવેગે કહેલી બધી વાત કરી. તેથી ક્રોધિત થયેલો અર્જુન મણિચૂડના સૈન્યથી પરિવરેલો યુદ્ધ માટે તૈયાર થયો. વિદ્યુતવેગ પણ નગરથી નીકળીને સેનાની સાથે હાથમાં ધનુષ્યવાળો વિદ્યાના બલથી અભિમાનવાળો સામે આવ્યો. પછી બંને જણે સામસામા યુદ્ધ કર્યું. તે મહાયુદ્ધ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
