________________
મોક્ષમાળા-વિવેચન શિક્ષાપાને જેમ બને તેમ વિચાર કરે. ઘર્મરાજા યુધિષ્ઠિર નિશાળે ગયા ત્યારે શિક્ષકે “સર્વ વર” એટલે પાઠ આપે. પંદર દિવસ સુધી તેઓ નિશાળે પણ ન ગયા. પછી જ્યારે સત્ય બલવાને અભ્યાસ થયે ત્યારે ગયા અને બીજે પાઠ લીધે. તેમ મેક્ષમાળાના પાઠ એક પછી એક વાંચીને મનમાં તેને વિચાર કરે અને તેનું રહસ્ય શું છે તે સમજવું.
સમજીને વાંચવું. ન સમજાય ત્યાં પૂછવું. જે જાણતા હેય એવા જ્ઞાતા, શિક્ષક કે આત્મજ્ઞાની મુનિઓ પાસે એને મર્મ સમજી લે. એવે વેગ ન હોય તે પિતાની મેળે પાંચ-સાત વખત એક પાઠ વાંચી જ. પછી અર્થ ઘડી એટલે ૧૦-૧૨ મિનિટ તે પર વિચાર કરે કે એમાં શું આવ્યું?તે ખબર પડે. એમાં હેય એટલે તજવા ગ્ય શું છે? 3ય એટલે જાણવા યોગ્ય શું છે? અને ઉપાય એટલે ગ્રહણ કરવા યોગ્ય શું છે? એમ દરેક શિક્ષા પાઠ મનન કરવાથી આ ગ્રંથ સમજી શકાશે. મેક્ષમાળા બરાબર શીખે તે માન ન થાય, હૃદય કેમળ થાય, દયા આવે, વિચારશક્તિ ખીલે. જેણે રાગદ્વેષને જીત્યા તે જિન અથવા વીતરાગ કહેવાય છે. જેણે રાગદ્વેષને જીતીને જે ત કહ્યાં છે તે જેનત પર આ પુસ્તકથી રૂડી શ્રદ્ધા થશે. આ પુસ્તક એક વખત વાંચીને મૂકી દેવાનું નથી. વારંવાર વિચાર કરવા જેવું આ પુસ્તક છે. એક પછી એક પાઠમાં નવા નવા શબ્દો આગળ પર વિશેષ વિશેષ અર્થ સમજાય એમ આવે છે, એવી અર્થરૂપ કેળવણીની યોજના એમાં કરી છે.
કે એમાં વિચાર કરવો
જ એટલે
એટલે
