________________
जैन कॉनफरन्स हैरल्ड. कोन्फरन्सनी आवश्यकता.
आ भारत वर्षनी आपणी जैन कोम हाल जे संजोगोमां आवी पडी छे ते स्थिति अनुकूल छे के प्रतिकूलछे, आपणे उंची स्थितिमां आवता जईए छीए के आपणी अधोमुख स्थिति छे तेनो आपणे विचार करखो जोईए. आपणे हाल जोईए छीए के सामाजीक बाबतोमां आपणा लोको बहुज छात पडेला छे. समाजबंधारण आपणामां बहु शिशिल थतुं चाल्युं छे. नाना प्रकारनो कुरूप, कलेश, आप'णामां फेलाई गयो छे, अज्ञान, वेहेम, दुर्व्यसन, कुटेव, इत्यादि नाना प्रकारना दोष आपणामां उत्पन्न थथेला छे. जे समाज तरफ जोई बीजाओए दाखलो लेवो जोईए, ते समाजने बीजाना पगले चालवानो प्रसंग आवी गयो छे. धार्मिक बातो माटे तो शुं कहेवुं ? आपणा धर्मनुं रहस्य, तेनी खुबीओ, तेनुं पवित्रपणुं, तेनुं जोई " हार्मन जेकोबी " जेवा अन्यधर्मीओ तेनो स्वाद लई आनंदित थाय छे. आपणामां विद्वान् पंडितो गण्यांगाठ्यां पण मळी आववा मुइकेल थई पडे छे. आ स्थिति जो वधारे दाहाडा चालु रहेशे अने समयानुसार तेमां सुधारो करवा जो आपणे आगळ नहीं पडीगुं तो आपणी क्रोम अधोगतीना रस्ते जाय तेमां नवाई शी ? राष्ट्रीय बाबतोमां पण आपणी तेवीज नवळी स्थिति थई गई छे. तेमां पण उचूं पद मेळववाने आपणे भगीरथ प्रयत्न करवानी खास आवश्यकता छे. ए. उपरथी एटलुं तो खास सिद्ध थाय छे, के आपणामां खामीओ छे अने तेनो सुधारो करवानी पण जरूर छे.
तत्त्वज्ञान,
महान् आचार्योंए प्राचीन काळमां भरेली महासभाओ.
महान् आचार्यों, पंडितो, महात्माओ, काळने अनुसरी दरेक वाचतोमां सुधारो करता आवेला छे. जे जे वेळा कांईक पण शिथीलाचारीपणुं नजरे आव्युं ते ते वेळा आवज महा सभाओ भेगी करी सुधाराओं दाखल करेला छे. वचमां महा निद्रानो एक मोटो काळ जवाथी लोको आवी सभाओथी. थोडा अपरिचित थई गया हता पण तेनो पुनरुद्धार थवा आवो काळ आवेलो छे. माटे ते काळने सानुकुल "थयुं ते दरेक विचारी माणसनी फरज छे. आपणामां केहवत छे के पंच त्यां परमेश्वर. ए केहवतमां केटलो गंभीर अर्थ समायेलो छे तेनो विचार करवो जोईओ. एकथी वधारे माणसो ज्यां सद्हेतुथी भेगा थाय - त्यां एकएकना विचार प्रगट थवाथी सारभूत शुभ परिणाम आवे छे. माटे कोईपण एवा सुधाराओ करवानी आवी सभाओनी आवश्यकता छे. सजन पुरुषोनुं एकत्र मळवुं जनसमूहना चोकस हितने माटेज थाय छे. अने ते मुजब आपणा महान् पुण्य योगे सांपडेलो आ मांगलिक प्रसंग जैन शासनना कांई स्थाई अभ्युदयने माटे थाय ए प्रमाणे भविष्यने माटे आपणे मानीशुं. अने तेमांज आपणा प्रयननी सार्थकता छे. आपणा कुल प्रयत्नोनो कुल सवाळो आपणे केटलाक ठरावो पसार कर्या ते उपर नहीं रहे परंतु आपणी रेणीकेणीमां ज्ञानीमहाराजना वचनोनी अपेक्षाए केटला सुधर्या अने केटलाए शुद्ध धर्मना आलंबनो स्वीकारी हिंमत, सरळता तेमज नैतिक सत्वनुं तेज देखाडी आप्युं. माटे आवा प्रसंगो जेम बने ते वधारे आवे तो तेथी बहुज लाभ थाय, एवी मारी खात्री छे. आवा प्रकारनो पवित्र हेतु मनमां लावी आपणामांना केटलाएक आगेवान् दूरदर्शी बांधवोए जैन ( श्वेताम्बर ) कोन्फरन्स नामनी महापरिषद निर्माण करी छे. अने आपणे सारी पेठे जाणीए छीए के आखा भारतवर्षना जैनबांधवोए तेने आनंदथी वधावी लीधी छे. आज दिवस सुधी तेनी त्रण बेठको थई ते दरमीयान जे जे कांई काम थयुं छे ते माटे खरेखर आपणे बहुज अभिमान मानवा जेतुं छे. आ कामने आखी जैनकोमे पोतानुं अनुकूल मत बताव्यं ते तो योग्यज छे. पण तेथी पण विशेष आपणे ए जोवानुं छे के अन्य कोमना
.९२
[ एप्रिल
